Book,Page,LineNumber,Text 24,0037,001,ยิ่งขึ้นกว่า อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า 24,0037,002,เอโส อหํ อ. ฉันนั่น ปมุยฺหามิ ย่อมหลงทั่ว 24,0037,003,ภิยฺโย ยิ่ง ทิสา อ. ทิศ ท. สพฺพา ทั้งปวง 24,0037,004,มุยฺหนฺติ ย่อมมืดมัว เม แก่ฉัน สามาวติ ดูก่อน 24,0037,005,สามาวดี ตฺวํ มํ ตายสฺสุ จ อ. เธอ จงต้านทาน 24,0037,006,ไว้ ซึ่งฉันด้วย ตฺวํ เม สรณํ ภว จ อ. เธอ 24,0037,007,จงเป็นที่ระลึก ของฉัน จงเป็นด้วย อิติ ดังนี้ ฯ 24,0037,008,๑๐. ๕๖/๒๐ ตั้งแต่ มาคนฺทิยา ยมหํ กโรมิ ตํ ตถา 24,0037,009,อหุตฺวา เป็นต้นไป. 24,0037,010,มาคนฺทิยา อ. พระนางมาคันทิยา จินฺเตตฺวา คิดแล้วว่า อหํ 24,0037,011,อ.เรา กโรมิ ย่อมกระทำ ยํ กมฺมํ ซึ่งกรรมใด ตํ กมฺมํ 24,0037,012,อ. กรรมนั้น อหุตฺวา ไม่เป็นแล้ว ตถา เหมือนอย่างนั้น โหติ 24,0037,013,ย่อมเป็น อญฺถา ว โดยประการอื่นเทียว อหํ อ.เรา กริสฺสสามิ 24,0037,014,จักกระทำ กึ นุ โข อย่างไรหนอแล อิติ ดังนี้ (จินฺเตตฺวา) 24,0037,015,คิดแล้วว่า เอโส อุปาโย อ. อุบายนี้ อตฺถิ มีอยู่ อิติ ดังนี้ 24,0037,016,รญฺเ ครั้นเมื่อพระราชา คจฺฉนฺเต เสด็จไปอยู่ อุยฺยานกีฬํ สู่ที่ 24,0037,017,เป็นที่ทรงกีฬาในพระอุทยาน ปหิณิ ส่งไปแล้ว สาสนํ ซึ่งสาส์นว่า 24,0037,018,(จูฬปิตา) อ.อาว์ คนฺตฺวา จงไปแล้ว ปาสาทํ สู่ปราสาท 24,0037,019,สามาวติยา ของพระนางสามาวดี วิวราเปตฺวา จงยังบุคคลให้เปิดแล้ว