Book,Page,LineNumber,Text
24,0034,001,สนฺนยฺหิตฺวา  ทรงผูกสอดแล้ว  สรํ  ซึ่งลูกศร  วิสปีตํ  อันดื่มแล้ว
24,0034,002,ซึ่งยาพิษ  ตา  อิตฺถิโย  ยังหญิง  ท. เหล่านั้น  สพฺพา  ทั้งปวง
24,0034,003,€ปาเปตฺวา  ให้ยืนแล้ว  ปฏิปาฏิยา  ตามลำดับ  กตฺวา  กระทำ
24,0034,004,สามาวตึ  ซึ่งพระนางสามาวดี  ปุเร  ในเบื้องหน้า  วิชฺสชฺเชสิ  ทรง
24,0034,005,ปล่อยไปแล้ว  สรํ  ซึ่งลูกศร  อุเร  ที่พระอุระ  สามาวติยา  ของ  
24,0034,006,พระนางสามาวดี ฯ
24,0034,007,โส  สโร  อ.  ลูกศรนั้น  ปฏินิวตฺติตฺวา  กลับมาเฉพาะแล้ว
24,0034,008,(อตฺตโน)  อาคตมคฺคาภิมุโข  ว  เป็นลูกศรมีหน้าเฉพาะต่อหนทาง
24,0034,009,แห่งตนมาแล้วเทียว  หุตฺวา  เป็น  ปวิสนฺโต  วิย  ราวกะว่าเข้าไป
24,0034,010,อยู่  หทยํ  สู่พระหทัย  รญฺโ  ของพระราชา  อฏฺ€าสิ  ได้ตั้งอยู่
24,0034,011,แล้ว  เมตฺตานุภาเวน  ด้วยอนุภาพแห่งพระเมตตา  ตสฺสา  สามาวติยา
24,0034,012,ของพระนางสามาวดีนั้น ฯ
24,0034,013,ราชา  อ.  พระราชา  จินฺเตสิ  ทรงดำริแล้วว่า  สโร  อ. ลูกศร
24,0034,014,มยา  ขิตฺโต  อันเรายิงไปแล้ว  วิชฺฌิตฺวา  เจาะแล้ว  สิลํปิ  แม้
24,0034,015,ซึ่งศิลา  คจฺฉติ  ย่อมไป  ปฏิหนนฏฺ€านํปิ  แม้ อ. ที่อันเป็นที่กระทบ
24,0034,016,อากาเส  ในอากาศ   นตฺถิ  ย่อมไม่มี  ปน  ก็  อถ  ครั้นเมื่อความ
24,0034,017,เป็นอย่างนั้น  (สนฺเต)  มีอยู่  เอโส  สโร  อ. ลูกศรนี้  นิวตฺติตฺวา
24,0034,018,กลับมาแล้ว  หทยาภิมุโข  เป็นลูกศรมีหน้าเฉพาะต่อหทัย  มม  ของ
24,0034,019,เรา  ชาโต  เกิดแล้ว  หิ  แท้จริง  อยํ  สโรปิ  แม้  อ.  ลูกศรนี้
24,0034,020,นิจฺจิตฺโต  อันมีจิตออกแล้ว  นิสฺสตฺโต  อันไม่ใช่สัตว์  นิชฺชีโว  อัน
24,0034,021,มีชีวิตออกแล้ว  ชานาติ  ย่อมทราบ  คุณํ  ซึ่งคุณ  เอติสฺสา