Book,Page,LineNumber,Text 24,0005,001,ขันธ์นี้ใด ปสโว คือ อ. สัตว์ของเลี้ยง ท. เอตํ ขนฺธปญฺจกํ อ. 24,0005,002,หมวดห้าแห่งขันธ์นั้น อุตฺตานํ เป็นธรรมชาติตื้น (โหติ) ย่อมเป็น 24,0005,003,อิติ ดังนี้ ฯ 24,0005,004,โส สุนโข อ. สุนัขนั้น กตฺวา กระทำแล้ว กาลํ ซึ่งกาละ 24,0005,005,นิพฺพตฺโต บังเกิดแล้ว ตาวตึสภวเน ในภพชื่อว่าดาวดึงส์ อจฺฉรา- 24,0005,006,สหสฺสปริวุโต ผู้อันพันแห่งนางอัปสรแวดล้อมแล้ว อนุโภสิ เสวย 24,0005,007,แล้ว มหาสมฺปตฺตึ ซึ่งสมบัติอันใหญ่ (อตฺตโน) อุชุทิฏฺ€ตาย 24,0005,008,เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มีความเห็นอันตรง (อตฺตโน) อกุฏิลตาย 24,0005,009,เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้ไม่คดโกง ตาย นั้น อิติ ด้วยประการ 24,0005,010,ฉะนี้ ฯ สทฺโท อ. เสียง ตสฺส เทวปุตฺตสฺส ของเทพบุตรนั้น 24,0005,011,มนฺตยนฺตสฺส ผู้ปรึกษาอยู่ กณฺณมูเล ณ ที่ใกล้แห่งหู กสฺสจิ ของ 24,0005,012,ใคร ๆ ผรติ ย่อมแผ่ไป โสฬสโยชนฏฺ€านํ ตลอดที่อันมีโยชน์ ๑๖ 24,0005,013,เป็นประมาณ ฯ ปน ส่วนว่า ปกติกถาสทฺโท อ. เสียงแห่งถ้อยคำ 24,0005,014,ตามปกติ ฉาเทติ ย่อมกลบ เทวนครํ ซึ่งเทพนคร ทสโยชนสหสฺสํ 24,0005,015,อันมีพันแห่งโยชน์ ๑๐ เป็นประมาณ สกลํ ทั้งสิ้น ฯ เตนเอว 24,0005,016,การเณน เพราะเหตุนั้นนั่นเทียว (วจนํ) อ. คำว่า โฆสกเทวปุตฺโต 24,0005,017,อ. เทพบุตรชื่อว่าโฆสกะ อิติ ดังนี้ นามํ เป็นชื่อ อสฺส เทว- 24,0005,018,ปุตฺตสฺส ของเทพบุตรนั้น อโหสิ ได้เป็นแล้ว ฯ (ปุจฺฉา) อ. 24,0005,019,อันถามว่า ปน ก็ เอโส เอวํภาโว อ. ความเป็นอย่างนี้นั่น นิสฺสนฺโท 24,0005,020,เป็นผลเครื่องหลั่งไหลออก กสฺส กมฺมสฺส แห่งกรรมอะไร (โหติ) 24,0005,021,ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ (วิสฺสชฺชนํ) อ. อันเฉลยว่า (เอโส