Book,Page,LineNumber,Text 23,0025,001,ปณฺฑุกมฺพลสิลาสนํ อ. บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ เทวราชสฺส 23,0025,002,ของเทวดาผู้พระราชา สกฺกสฺส พระนามว่าสักกะ สฏฺ€ิโยชนายามํ 23,0025,003,อันยาวโดยโยชน์ ๖๐ ปณฺณาสโยชนวิตฺถตํ อันกว้างโดยโยชน์ ๕๐ 23,0025,004,ปณฺณรสโยชนพหลํ อันหนาโดยโยชน์ ๑๕ ชยสุมนปุปฺผวณฺณํ อันมี 23,0025,005,สีเพียงดังว่าสีแห่งดอกไม้ชื่อว่าชัยพฤกษ์และดอกมะลิ โอนมนุนฺนมน- 23,0025,006,ปกติกํ อันมีอันยุบลงและอันฟูขึ้นเป็นปกติ นิสีทนุฏฺ€หนกาเลสุ 23,0025,007,ในกาลอันเป็นที่ประทับนั่ง และเป็นที่เสด็จลุกขึ้น ท. ทสฺเสสิ แสดง 23,0025,008,แล้ว อุณฺหาการํ ซึ่งอาการอันร้อน สีลเตเชน ด้วยเดชแห่งศีล 23,0025,009,เถรสฺสอปิ แม้ของพระเถระ ฯ 23,0025,010,สกฺโก อ. ท้าวสักกะ (จินฺเตตฺวา) ทรงดำริแล้วว่า โก นุ โข 23,0025,011,อ. ใครหนอแล มํ €านา จาเวตุกาโม เป็นผู้ใคร่เพื่ออันยังเราให้ 23,0025,012,เคลื่อนจากฐาน (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ โอโลเกนฺโต ทรง 23,0025,013,แลดูอยู่ อทฺทส ได้ทรงเห็นแล้ว เถรํ ซึ่งพระเถระ จกฺขุนา ด้วย 23,0025,014,จักษุ ทิพฺเพน อันเป็นทิพย์ ฯ 23,0025,015,เตน การเณน เพราะเหตุนั้น โปราณา อ. อาจารย์ผู้มีในก่อน ท. 23,0025,016,อาหุ กล่าวแล้วว่า 23,0025,017,สหสฺสเนตฺโต อ.ท้าวสหัสสเนตร เทวินฺโท ผู้ 23,0025,018,เป็นจอมแห่งเทพ ทิพฺพจกฺขุํ ยังจักษุอันเป็น 23,0025,019,ทิพย์ วิโสธยิ ให้หมดจดวิเศษแล้ว (ตฺวา) 23,0025,020,ทรงทราบแล้วว่า ปาโล อ.พระเถระ ชื่อว่า 23,0025,021,ปาละ อยํ นี้ ปาปครหี ผู้ติเตียนซึ่งบาปโดย