Book,Page,LineNumber,Text
23,0014,001,ปน  แต่ว่า  อหํ อ.  ข้าพระองค์  วิปสฺสนาธุรํ  จักยังวิปัสสนาธุระ  
23,0014,002,ปูเรสฺสมิ  จักให้เต็ม  ตุมฺเห  อ.  พระองค์ ท.  กเถถ  ขอจงตรัสบอก
23,0014,003,กมฺมฏฺ€านํ  ซึ่งพระกรรมฐาน  เม  แก่ข้าพระองค์เถิด  อิติ  ดังนี้ ฯ
23,0014,004,อถ  ครั้งนั้น  สตฺถา  อ.  พระศาสดา  กเถสิ  ตรัสบอกแล้ว
23,0014,005,กมฺมฏฺ€านํ  ซึ่งพระกรรมฐาน  ยาว  เพียงใด  อรหตฺตา  แต่ความเป็น
23,0014,006,แห่งพระอรหันต์  อสฺส  มหาปาลสฺส  แก่ภิกษุชื่อว่ามหาปาละนั้น ฯ
23,0014,007,โส  มหาปาโล  อ.  ภิกษุชื่อว่ามหาปาละนั้น  วนฺทิตฺวา  ถวาย
23,0014,008,บังคมแล้ว  สตฺถารํ  ซึ่งพระศาสดา  ปริเยสนฺโต  แสวงหาอยู่  ภิกฺขู
23,0014,009,ซึ่งภิกษุ ท.  สหคามิโน  ผู้มีปกติไปกับ  อตฺตนา  ด้วยตน  ลภิตฺวา
23,0014,010,ได้แล้ว  ภิกฺขู  ซึ่งภิกษุ  ท.  สฏฺ€ี  ๖๐  นิกฺขมิตฺวา  ออกไปแล้ว
23,0014,011,สทฺธึ  พร้อม  เตหิ  ภิกฺขูหิ  ด้วยภิกษุ  ท.  เหล่านั้น  คนฺตฺวา  ไปแล้ว
23,0014,012,วีสโยชนสตมคฺคํ  สิ้นหนทางอันมีร้อยแห่งโยชน์  ๒๐  เป็นประมาณ
23,0014,013,ปตฺวา  ถึงแล้ว  ปจฺจนฺตคามํ  ซึ่งบ้านอันตั้งอยู่ในที่สุดเฉพาะ  มหนฺตํ
23,0014,014,หมู่ใหญ่  เอกํ  บ้านหนึ่ง  สปริวาโร  ผู้เป็นไปกับด้วยบริวาร  ปาวิสิ
23,0014,015,ได้เข้าไปแล้ว  ปิณฺฑาย  เพื่อบิณฑบาต  ตตฺถ  คาเม  ในบ้านนั้น ฯ
23,0014,016,๔.  ๙/๑๕  ตั้งแต่  โส  วิหารํ  คนฺตฺวา  วสนฏฺ€านํ  เป็นต้นไป.
23,0014,017,โส  เวชฺโช  อ.  หมอนั้น  จินฺเตตฺวา  คิดแล้วว่า  อหํ  อ. เรา
23,0014,018,คนฺตฺวา  จักไปแล้ว  วิหารํ  สู่วิหาร  โอโลเกสฺสามิ  จักแลดู  วสนฏฺ€านํ
23,0014,019,ซึ่งที่อันเป็นที่อยู่  อิติ  ดังนี้  (วตฺวา)  เรียนแล้วว่า  ภนฺเต  ข้าแต่