Book,Page,LineNumber,Text
13,0025,001,ภาเวนาติ  (ตํ จิตฺตํ)  โลกุตฺตรํ  มคฺคจิตฺตํ. [ อภิ. วิ.  ป€มปริจฺเฉท.
13,0025,002,"น.  ๖๙ ] "" จิตใดย่อมข้ามขึ้นจากโลกกล่าวคืออุปาทานขันธ์  โดย"
13,0025,003,ความที่ไม่มีอาสวะ เพราะเหตุนั้น  จิตนั้น ชื่อว่า  โลกุตตระ  คือ
13,0025,004,"มัคคจิต.""  "
13,0025,005,โยชนา  [ ๑/๒๑๙] ว่า  โลกุตฺตรนฺติ (ปทํ)  สญฺา. มคฺค-
13,0025,006,จิตฺตนฺติ  (ปทํ)  ลิงฺคตโถ.
13,0025,007,อุ. ที่  ๓ (ตัวอย่างเทียบ)
13,0025,008,นิวาสนตฺเถน  สมถวิปสฺสานธมฺโม  อาราโม  อสฺสาติ  (โส)
13,0025,009,"ธมฺมาราโม. [ ธมฺมารามตฺเถร. ๘/๖๑ ]  "" ธรรมคือสมถะและวิปัสสนา"
13,0025,010,เป็นที่มายินดี  โดยอรรถว่าเป็นที่อาศัยอยู่  แห่งบุคคลนั้น  เพราะ-
13,0025,011,"เหตุนั้น  บุคคลนั้น ชื่อว่า  ธัมมารามะ  (มีธรรมเป็นที่มายินดี)."""
13,0025,012,เรียกสั้น โส  สัญญี.  ธมฺมาราโม สัญญา.
13,0025,013,อนึ่ง  ตามหลักธรรมดา  มีสัญญาก็ต้องมีสัญญีเป็นคู่กัน ดังกล่าว
13,0025,014,"ข้างต้น,  บทปลงของวิเคราะห์  ที่มีอัญญบท ท่านเรียกว่าสัญญาก็"
13,0025,015,เพราะมีอัญญบทเป็นสัญญี.  เพราะฉะนี้ในที่ไม่มีสัญญี  ท่านจึงไม่เรียก
13,0025,016,สัญญา ดังบทปลงของสมาทาน  (ไม่มีอัญญบท)  ท่านเรียกว่า
13,0025,017,ลิงคัตถะ. อุ. :- 
13,0025,018,อุ. ที่ ๑
13,0025,019,"ปรโม  อุตฺตโม  อวีปริโต  อตฺโถ,  ปรมสฺสา วา อุตฺตมสฺส"