Book,Page,LineNumber,Text
13,0010,001,นี้คือ  ความนอนจนตะวันโด่ง  ความเกียจคร้าน ความดุร้าย  ความหลับ
13,0010,002,"นาม ความไปทางไกลแห่งคนผู้เดียว  ความซ่องเสพภริยาผู้อื่น....."""
13,0010,003,อุสฺสูรเสยยํ....ปรทารูปเสนนฺติ  ฉปฺปทํ  เอตํ  ฉพฺพิธกมฺมนฺตื
13,0010,004,ปทสฺส สรูปวิเสสนํ. 
13,0010,005,อุ. ที่ ๔ 
13,0010,006,<B>ธมฺมจริยํ   พฺรหฺมจริยํ</B>                    เอตทาหุ  วสุตฺตมํ.
13,0010,007,[กปิลมจฺฉ.  ๘/๕ ]
13,0010,008,"""บัณฑิต  ท. กล่าวซึ่งความประพฤติทั้ง ๒  (จริยาทฺวยํ  หรือ"
13,0010,009,ทุวิธาจริยํ) นี้คือ  ความประพฤติธรรม ความประพฤติเพียงดังพรหม
13,0010,010,"ว่าเป็นแก้วสูงสุด."""
13,0010,011,ธมฺมจริยํ  พฺรหฺมจริยนฺติ ปททฺวยํ  เอตํ   จริยาทฺวยนฺติ  ปทสฺส
13,0010,012,สรูปวิเสสนํ............วสุตฺตมนฺติ ปทํ  อาหูติ  ปเท  สมภฺาวนํ.
13,0010,013,อุ. ที่ ๕ ก.
13,0010,014,ยทา  ภควา อญฺาสิ ยสํ  กุลปุตฺตํ  กลฺลจิตฺตํ  มุทุจิตฺตํ วินีวรณ-
13,0010,015,จิตฺตํ  อุทคฺจิตฺตํ  ปสนฺนจิตฺตํ; อถ ยา พุทฺธานํ  สามุกฺกงฺสิกา
13,0010,016,"ธมฺมเทสนา, ตํ  ปกาเสสิ  ทุกฺขํ  สมุทยํ  นิโรธํ  มคฺคํ. [มหาวคฺค."
13,0010,017,"๔/๓๐]  ""ในกาลใด  พระผู้มีพระภาคได้ทรงทราบแล้ว ซึ่งกุลบุตรชื่อ"
13,0010,018,ยสะ  ว่ามีจิตควร  มีจิตอ่อน มีจิตปราศจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน มีจิต
13,0010,019,"เลื่อมใสแล้ว ;  ในกาลนั้น, ธรรมเทศนาที่มีการยกขึ้นเองของพระพุทธ-"
13,0010,020,"เจ้า ท. ใด,  พระผู้มีพระภาคทรงประกาศซึ่งธรรมเทศนานั้น  คือทุกข์"
13,0010,021,"สมุทัย  นิโรธ มรรค."""