Book,Page,LineNumber,Text
12,0003,001,อย่างนั้นก็ได้  ยังไม่บริบูรณ์อย่างนั้นก็ได้.   
12,0003,002,อุ. (อุทาหรณ์)  <B>สุริเย  อฏฺ€งฺคเต  จนฺโท  อุคฺคจฺฉติ</B>  เมื่อ
12,0003,003,อาทิตย์ตก  จันทร์ขึ้น. <B>สุริเย อฏฺ€งฺคเต</B>  เรียกว่าประโยคได้  แต่จะ
12,0003,004,เรียกว่าพากย์มิได้  ทั้งหมดนั้นเรียกว่าพากย์และจะเรียกว่าประโยค
12,0003,005,ก็ได้.  แต่ในบาลีไวยากรณ์ไทย  คำว่าประโยคหมายถึงพากย์.
12,0003,006,ข.  คำพูดในวิจีวิภาค  แบ่งเป็น  ๖ มีนามเป็นต้น เพราะมุ่ง
12,0003,007,ทางจำแนกศัพท์เปรียบเหมือนจำแนกเรือนออกเป็นทัพพสัมภาระแต่
12,0003,008,ละชิ้น.
12,0003,009,คำพูดในวายกสัมพันธ์ แบ่งเป็น  ๓ คือ บท  พากยางค์ พากย์
12,0003,010,(จะอธิบายในข้อต่อไป) เพราะมุ่งทางผูกศัพท์เข้าเป็นพากย์  และ
12,0003,011,บทก็เป็นคำเรียกคำพูดในวจีวิภาค  เช่นนาม  สมาส ตัทธิต  ที่
12,0003,012,ประกอบด้วยวิภัตติทั้งหมด.
12,0003,013,พึงทราบข้อที่เปรียบเทียบต่อไปดังนี้:-
12,0003,014,คำพูดที่แบ่งไว้ในวจีวิภาค  เปรียบเหมือนทัพพสัมภาระแต่ละ
12,0003,015,ชิ้นของเรือนมีเสา ขื่อ  แป เป็นต้น  ทัพพสัมภาระเหล่านั้น  เมื่อ
12,0003,016,เตรียมเพื่อปรุงเป็นเรือนได้แล้วก็เรียกรวมว่า 'เครื่องปรุงเรือน.'
12,0003,017,และเมื่อปรุงสำเร็จเป็นเรือนแล้ว ก็แบ่งส่วนของเรือนออกเรียกใหม่
12,0003,018,ว่าชาย  ว่าเฉลียง  ว่าห้อง  เป็นต้น  จนถึงเรียกรวมทั้งหมดว่าเรือน.
12,0003,019,บทเปรียบเหมือนเครื่องปรุงเรือน.  พากยางค์  เปรียบเหมือนส่วน
12,0003,020,หนึ่ง ๆ ของเรือน  มีชาน เฉลียง  ห้อง เป็นต้น.  พากย์เปรียบเหมือน
12,0003,021,เรือนทั้งหมด. พึงทราบความพิสดารในข้อต่อไปนี้ :-