Book,Page,LineNumber,Text
10,0010,001,"ไม่ต้อง ทีฆะ อุ. สกฺโกมิ, สกฺโกม, ชินามิ, ชินาม, เมื่อ "
10,0010,002,"ประกอบกับ อสฺ ธาตุ มิ ต้องแปลง เป็น มฺหิ อุ. อมฺหิ,"
10,0010,003,"ม ต้องแปลงเป็น มฺห อุ. อมฺห, เมื่อประกอบข้างหลัง ทา"
10,0010,004,ธาตุ มีอำนาจให้แปลง อา ที่ ทา เป็น ํ (คือนิคคหิต)
10,0010,005,"แล้วแปลงนิคคหิตนั้นเป็น มฺ อีกครั้งหนึ่ง อุง ทมฺมิ, ทมฺม,"
10,0010,006,อนึ่ง มิ เวลสแต่งฉันท์ใช้ เอ อัตตโนบท แทนบ้าง เช่น
10,0010,007,พุทฺธํ นาม รตนนภูตสรีรจิตฺตํ เราย่อมนอบน้อมซึ่งพระ
10,0010,008,พุทธเจ้า ผู้มีพระสรีระและพระหฤทัยเป็นรตนะ และเช่น
10,0010,009,ประโยคว่า ปาทานิ นํ สมฺผุสิตุํ น อิจฺเฉ เราย่อมไม่ปรารถนา
10,0010,010,เพื่อจะถูกต้องซึ่งธิดาของท่านนั้น แม้ด้วยเท้า เป็นต้น.
10,0010,011,ตุ ประกอบกับ อสฺ ธาตุ แปลงเป็น ตฺถุ อุ. อตฺถุ.
10,0010,012,หิ เมื่อลงแล้วลบเสียบ้างก็ได้ แต่เมื่อลบแล้ว ไม่ต้องทีฆะ
10,0010,013,"อุ. กร, คจฺฉ, วท, ถ้าคงไว้ไม่ลบ ต้องทีฆะ เช่นเดียวกับ"
10,0010,014,"มิ, ม, อุ. คณฺหาหิ, วสาหิ."
10,0010,015,"เอยฺย ลบ ยฺย ซึ่งเป็นที่สุด คงไว้แต่ เอ บ้าง อุ. เสเว, ชเห, ใช้"
10,0010,016,เอถ ฝ่ายอัตตโนบทแทนบ้าง อุ. ภเชถ เช่น ภเชถ ปุริสุตฺตเม
10,0010,017,ชนควรคบซึ่งบุรุษสูงสุด ท. เสเวถ เช่น สมฺปนฺนปญฺเ
10,0010,018,เสเวถ ชนควรส้องเสพซึ่งชนผู้ปัญญาสมบูรณ์แล้ว ท. แปลง
10,0010,019,"เป็น อิยา บ้าง อุ. ชานิยา, สิยา, แปลงเป็น า บ้าง"
10,0010,020,"อุ. ชญฺา, แปลงเป็น อา บ้าง อุ. กยิรา, แปลงพร้อมกับ"
10,0010,021,อสฺ ธาตุ เป็น อสฺส บ้าง.