Book,Page,LineNumber,Text
08,0012,001,ที่บทวิเสสนะและบทกิริยาอาขยาต  หรือกิริยากิตก์ในประโยคนั้น ๆ 
08,0012,002,"เช่น  <B>โส เสฏฺ€ี, เต  เสฏฺ€ี, เสฏฺ€ี   คจฺฉติ, เสฏฺ€ี  คจฺฉนฺติ, "
08,0012,003,"เสฏฺ€ี  คโต,  เสฏฺ€ี  คตา</B>  เป็นต้น  ก็อาจทราบได้ว่าเป็นวจนะอะไร"
08,0012,004,เพราะบทวิเสสนะก็ดี  บทกิริยาอาขยาตหรือบทกิริยากิตก์ก็ดี  ย่อมเป็น
08,0012,005,เหมือนเครื่องส่องวจนะให้ชัดเจน  ผู้ศึกษาพึงกำหนดให้ดี.
08,0012,006,ยังมีวจนะอีก ๒ ประเภท  คือทฺวิวจนะและเทฺววจนะ ในวจนะ
08,0012,007,ทั้ง ๒ นี้  มีความหมายต่างกัน  ทฺวิวจนะ หมายความว่าสิ่งของหรือ
08,0012,008,บุคคลที่พูดถึงนั้นมีเพียง ๒ ไม่ถึง  ๓ แต่ไม่ใช่เพียง ๑. คำว่าเทฺววจนะ
08,0012,009,หมายความว่าศัพท์ที่จะแจกด้วยวิภัตติเป็นได้  ๒ วจนะคือทั้งเอกวจนะ
08,0012,010,และพหุวจนะ เพราะบางศัพท์เป็นได้แต่เอกวจนะ  เป็นพหุวจนะไม่ได้
08,0012,011,เช่น  <B>อตฺต</B>  ศัพท์ เป็นตัวอย่าง  บางศัพท์เป็นได้แสดงไว้แล้วนั้น  เช่น  <B>ปญฺจ</B>
08,0012,012,เป็นต้น เช่นเดียวกับคำที่ว่า ทฺวิลิงค์เป็นได้  ๒ ลิงค์  ไตรลิงค์เป็น
08,0012,013,ได้ ๓ ลิงค์.
08,0012,014,วจนะนั้นมีลักษณะอาการคบล้ายสังขยา  เพราะต่างก็นับจำแนกมี
08,0012,015,ความหมายในวัตถุสิ่งของหรือบุคคลให้รู้จำนนว่ามีเท่าไร  แต่วจนะที่
08,0012,016,เป็นพหุวจนะมีความหมายกว้างกว่าสังขยา  เพราะตั้งแต่  ๒ ขึ้นไปเป็น
08,0012,017,พหุวจนะทั้งนั้น  มิได้จำกัดจำนวนเท่าไร  ส่วนสังขยาแม้จะมาก
08,0012,018,สักเท่าไร  ก็มีกำหนดจำนวนว่ามีเท่านั้นเท่านี้  รวมความว่าพหุวจนะมี
08,0012,019,การนับโดยมิได้มีขอบเขตว่าเท่าไร  สังขยามีขอบเขตว่ามีเท่านั้นเท่านี้
08,0012,020,และวจนะนี้ที่ใช้ในนามศัพท์เมื่อประกอบกับศัพท์แล้วเป็นเครื่องหมาย