Book,Page,LineNumber,Text
05,0234,001,พยติเรกโชตกนิบาต    
05,0234,002,"๑๐.  ถ้าความท่อนต้นกล่าวอนุโลม  คือไม่มีปฏิเสธห้าม,  ความ"
05,0234,003,"ท่อนหลังกล่าวมีปฏิเสธห้าม  แต่คล้อยตามกัน,  นิบาตในความท่อนหลัง"
05,0234,004,เรียกว่า  พฺยติเรกโชตโก.  ในอรรถนี้  ใช้นิบาติ ๓  ศัพท์นั้นเหมือน
05,0234,005,"อันวยโชตก,   ตรงความไทยว่า  อัน,   มีอุทาหรณ์ดังนี้:    รตนตฺตยํ"
05,0234,006,นาม  วนฺทนียํ  ตํ  วนฺทโต  สกลภยาทิอุปทฺทวนิวารณสมตฺถตฺตา.
05,0234,007,น  หิ  ตํ  €เปตฺวา  อฺา   สตฺตานํ  ปฏิสรณํ  อตฺถิ.  (ฎีกาคันถัฏฐิ)
05,0234,008,<B>หิ</B>  ในความท่อนหลัง  เรียก  พฺยติเรกโชตโก.  อุทาหรณ์ผูกไว้เป็น
05,0234,009,แบบเทียบดังนี้:   ปญฺา  ว   เสฏฺ€า  สีลาทโย  <B>จ</B>  ตสฺส  กลํ  น
05,0234,010,อุเปนฺติ.
05,0234,011,สัมภาวนโชตกนิบาต
05,0234,012,"๑๑.  ความท่อนต้นกล่าวติ.  ความท่อนหลังกล่าวชม,  นิบาต"
05,0234,013,ในความท่อนหลัง  เรียกชื่อว่า  สมฺภาวนโชตโก.  ในอรรถนี้ใช้นิบาต
05,0234,014,"คือ  ปน  ศัพท์เดียว,  ตรงความไทยว่า  ถึงอย่างนั้น,  แต่  ก็แต่ว่า;"
05,0234,015,มีอุทาหรณ์ดังนี้:   อสนฺธิทมฺปิ  (ปฏิสนฺธึ  ทาตุํ  อสกฺโกนฺตมฺปิ)
05,0234,016,อุทธจฺจํ  ชนกสตฺติยา  (ปวตฺติยํ  วิปากํ  ชเนตุํ  สมตฺถตาย)  <B>ปน</B>
05,0234,017,วิปากธมฺมเมตํ.  (คันถากรณ.)  ความท่อนต้นกล่าวติ  อุทธัจจะ  ว่า
05,0234,018,"ไม่อาจให้ปฏิสนธิ,   ความท่อนหลังชมว่า  ให้วิบากได้;  ปน ใน"
05,0234,019,ความท่อนหลัง  เรียก  สมฺภาวนโชตโก  เพราะส่องความสรรเสริญ.