Book,Page,LineNumber,Text
05,0229,001,ผลโชตกนิบาต   
05,0229,002,๔.  ถ้าความท่อนต้นกล่าวเหตุ  ซึ่งน่าชวนให้ถามถึงผลว่า  ข้อนั้น
05,0229,003,"จะให้ผลอย่างไร,   จึงกล่าวผลเสียในความท่อนหลังทีเดียว  ไม่"
05,0229,004,ต้องให้ถาม;    นิบาตซึ่งเป็นเครื่องหมายความข้อนี้ในท่อนหลัง  เรียก
05,0229,005,ชื่อว่า  ผลโชตโก  หรือเรียกให้สั้นว่า  ผลํ.  แม้ในอรรถนี้ก็ใช้
05,0229,006,"นิบาต  ๓  ศัพท์นั้น,  ตรงความไทยว่า  ด้วยว่า,  มีอุทาหรณ์ดังนี้:"
05,0229,007,ทานํ  ทาตพฺพเมว.  ทายญฺหิ  โภคสมฺปทํ   อาวหติ.  (คันถาภรณ.)
05,0229,008,"ความท่อนต้น  น่าชวนให้ถามว่า  ให้ทานมีผลอะไร,  จึงอธิบายผล"
05,0229,009,"แห่งทานนั้น  ในท่อนหลังว่านำโภคสมบัติมา,  เหตุนั้นความท่อนต้น"
05,0229,010,"จึงชื่อว่าเป็นเหตุ,   ความท่อนหลังชื่อว่าเป็นผลฉะนี้;  หิ  ในท่อนหลัง"
05,0229,011,นั้นเรียก  ผลโชตโก  เพราะส่องความที่เป็นผล  อุทาหรณ์ผูกไว้เป็น
05,0229,012,ตัวอย่างดังนี้:  ปญฺา  นาม  อิจฺฉิตพฺพา.  ตาย  <B>จ</B>  สุขุมมฺปิ  อตฺถํ
05,0229,013,วิจาเรติ.
05,0229,014,วิเสสโชตกนิบาต
05,0229,015,๕.  ถ้าความท่อนต้นกล่าว  ลักษณะแห่งคน  หรือของอะไร ๆ  โดย
05,0229,016,"อาการเสมอกัน  ไม่ได้วินิจฉัยว่า  วิเศษกว่ากันอย่างไร,  ความท่อนหลัง"
05,0229,017,วินิจฉัยวิเศษออกไป  นิบาตซึ่งเป็นเครื่องหมายความข้อนี้ในท่อนหลัง
05,0229,018,เรียกชื่อว่า  วิเสสโชตโก  หรือเรียกให้สั้นว่า  วิเสโส.  แม้ในอรรถนี้
05,0229,019,"ก็ใช้นิบาต  ๓  ศัพท์นั้น,  ตรงความไทยว่า  แต่,  ก็แต่ว่า,  ถึง"