Book,Page,LineNumber,Text
05,0224,001,ข. ถ้าเป็นกิริยาที่กล่าวซ้ำกับกิริยาข้างต้น แสดงว่าทำสำเร็จแล้ว
05,0224,002,"เรียกชื่อว่า ปริโยสานกาลกิริยา. อุ. เยน ภควา, เตนุปสงกมิ; "
05,0224,003,อุปสงฺกมิตฺวา----นิสีทิ.
05,0224,004,"ค. ถ้าเป็นกิริยาที่ทำพร้อมกับกิริยาอื่น, เรียกชื่อว่า สมาน-"
05,0224,005,กาลกิริยา. อุ. ฉตฺตํ คเหตฺวา คจฺฉติ. ในที่นี้ ประสงค์คนเดิม
05,0224,006,"กั้นร่ม, ไม่ได้มุ่งกิริยาที่จับร่มก่อนแล้ว จึงไป."
05,0224,007,"ฆ. ถ้าเป็นกิริยาที่ทำทีหลังกิริยาอื่น, เรียกชื่อว่า อปรกาล-"
05,0224,008,"กิริยา. อุ. ธมฺมาสเน นิสีทิ จิตฺตวีชนึ คเหตฺวา, ในที่นี้ ประสงค์ว่า"
05,0224,009,พระธรรมกถึก ขึ้นนั่งบนธรรมาสน์แล้ว จึงจับพัดที่เขาวางไว้สำหรับ
05,0224,010,"บนธรรมาสน์นั้น อย่างบนธรรมาสน์ที่เทศนาในวันธัมมัสสวนะ, ไม่"
05,0224,011,ได้มุ่งความว่า พระธรรมกถึกนั่งตั้งพัดให้ศีลอยู่บนธรรมาสน์. ถ้ามุ่ง
05,0224,012,ความตามนัยหลัง ต้องเรียกชื่อว่า สมานกาลกิริยา.
05,0224,013,"ง. ที่ไม่สงเคราะห์เข้าในอรรถเหล่านี้; ถ้าเข้ากับนาม, เรียกว่า"
05,0224,014,วิเสสนํ. อุ. เปตฺวา เทฺว อคฺคสาวเก อวเสสา อรหตฺตํ ปาปุณึสุ.
05,0224,015,"ถ้าเข้ากับกิริยา, เรียกว่า กิริยาวิเสสนํ. อุ. ตีณิ รตนานิ เปตฺวา"
05,0224,016,อญฺํ เม ปฏิสรณํ นตฺถิ.
05,0224,017,"จ. ถ้ามีกตฺตาต่างจากกิริยาหลัง, เรียกชื่อว่า เหตุ. อุ. สีหํ"
05,0224,018,ทิสฺวา ภยํ อุปฺปชฺชติ. ในที่นี้ ทิสฺวา เป็นกิริยาของ ปุคฺคโล
05,0224,019,อุปฺปชฺชติ เป็นกิริยาของ ภยํ.