Book,Page,LineNumber,Text
01,0020,001,แปลงสระเบื้องปลายนั้น  ถ้ามีสระอยู่ข้างหน้า  แปลง  เอ
01,0020,002,ตัวหน้าแห่ง  เอง  ศัพท์อันตั้งอยู่เบื้องปลายเป็น  ริ   ได้บ้าง  แล้วรัสสะ
01,0020,003,"สระเบื้องหน้าให้สั้น  อุ.  ว่า  ยถา-เอว  เป็น  ยถริว,  ตถา-เอว"
01,0020,004,เป็น  ตถริว.
01,0020,005,[ ๒๑ ]  อาคโม  ลงตัวอักษรใหม่นั้นดังนี้  ถ้าสระ  โอ  อยู่หน้า
01,0020,006,พยัญชนะอยู่หลัง  ลบ  โอ  เสีย  แล้วลง  อ  อาคมได้บ้าง  อุ.  ว่า
01,0020,007,"โส-สีลวา  เป็น  สสีลวา,  โส  -ปฺวา  เป็น  สปฺวา,  เอโส-"
01,0020,008,"ธมฺโม  เป็น  เอสธมฺโม,  พยัญชนะอยู่เบื้องปลายลง  โอ  อาคมได้"
01,0020,009,บ้าง  อุ.  ว่า  ปร-สหสฺสํ  ลบ  อ  ที่สุดแห่ง  ปร  ศัพท์  แล้วลง  โอ
01,0020,010,"อาคม  เป็น   ปโรสหสฺสํ,  สรท-สตํ  ลบ  อ  ที่สุดแห่ง  สรท  ศัพท์"
01,0020,011,แล้วลง  โอ  อาคม  เป็น  สรโทสตํ.
01,0020,012,[ ๒๒ ] วิกาโร  เป็น  ๒  คือ  วิการในเบื้องต้น  ๑  วิการในเบื้อง
01,0020,013,ปลาย ๑ วิการในเบื้องต้นดังนี้  เมื่อลบสระเบื้องปลายแล้ว  เอา
01,0020,014,สระเบื้องหน้า  คือ  อิ  เป็น   เอ   เอา  อุ   เป็น  โอ  อุ.  ว่า  มุนิ-อาลโย
01,0020,015,"เป็น  มุเนลโย,  สุ-อตฺถี  เป็น  โสตฺถี,  วิการในเบื้องหลัง  ก็มีวิธี"
01,0020,016,เหมือนวิการในเบื้องหน้า  เป็นแต่ลบสระหน้า  วิการสระหลังเท่านั้น
01,0020,017,"อุ  ว่า  มาลุต-อิริตํ,  เป็น  มาลุเตริตํ,  พนฺธุสฺส-อิว  เป็น  พนฺธุสฺเสว,"
01,0020,018,"น-อุเปติ  เป็น  โนเปติ,  อุทกํ-อุมิกชาตํ  เป็น  อุทโกมิกชาตํ"
01,0020,019,ลบนิคคหิตด้วยโลปสนธิ.
01,0020,020,[ ๒๓ ]  ปกติสระนั้น  ไม่มีวิเศษอันใด  เป็นแต่เมื่อสระเรียงกัน
01,0020,021,อยู่ ๒ ตัว  ควรจะทำเป็นสระสนธิอย่างหนึ่งอย่างใดได้  แต่หาทำไม่  คง