Book,Page,LineNumber,Text
01,0012,001,พยัญชนะสังโยค
01,0012,002,[ ๑๓ ]  ลักษณะที่จะประกอบพยัญชนะซ้อนกันได้นั้น  ดังนี้  ใน
01,0012,003,พยัญชนะวรรคทั้งหลาย  พยัญชนะที่  ๑  ซ้อนหน้าพยัญชนะที่  ๑  และ
01,0012,004,"ที่ ๒  ในวรรคของตนได้,  พยัญชนะที่  ๓  ซ้อนหน้าพยัญชนะที่ ๓ และ"
01,0012,005,"ที่ ๔  ในวรรคของตนได้, พยัญชนะที่ ๕  สุดวรรค  ซ้อนหน้าพยัญชนะ"
01,0012,006,"ในวรรคของตนได้ทั้ง  ๕  ตัว  ยกเสียงแต่ตัว  ง  ซึ่งเป็นตัวสะกดอย่างเดียว,"
01,0012,007,"มิได้มีสำเนียงในภาษาบาลี   ซ้อนหน้าตัวเองไม่ได้,  พยัญชนะวรรค"
01,0012,008,"ที่ซ้อนกันดังนี้ก็ดี ตัว  ย  ล  ส  ซ้อนกัน  ๒  ตัวก็ดี  ไม่มีสระคั่น,"
01,0012,009,พยัญชนะตัวหน้า   เป็นตัวสะกดของสระที่อยู่หน้าตน  ไม่ออกเสียง
01,0012,010,ผสมด้วยพยัญชนะตัวหลัง  ส่วนพยัญชนะตัวหลัง  อาศัยสระตัวหน้า
01,0012,011,ออกสำเนียง  เมื่อพยัญชนะตัวใดสะกด  จะมีเสียงเป็นอย่างไรนั้น  ก็
01,0012,012,เหมือนกับคำของเรา  ไม่ต้องกล่าว  แปลกกันแต่ในภาษาของเรา
01,0012,013,"ตัว  ร  ใช้สะกด  และมีสำเนียงเป็นกน  เหมือนคำว่า  "" นคร "" เรา"
01,0012,014,"อ่านกันว่า  "" นคอน ""  เป็นต้น  เป็นตัวอย่าง  ในตันติภาษาทั้งปวง"
01,0012,015,ตัว  ร  ไม่เป็นตัวสะกดมีเสียงเป็น  กน  เลย.
01,0012,016,[ ๑๔ ]  พยัญชนะ  ๔  ตัว  คือ  ย  ร  ล  ว  ถ้าอยู่หลังพยัญชนะ
01,0012,017,"ตัวอื่น  ออกเสียงผสมกับพยัญชนะตัวหน้า,  ตัว  ส  มีสำเนียงเป็น"
01,0012,018,อุสุมะ  ไม่มีคำเทียบในภาษาของเรา  มีแต่ภาษาอังกฤษ  เหมือน
01,0012,019,คำว่า  AS  เป็นต้น  แม้ถึงเป็นตัวสะกดของสระตัวหน้าแล้ว  ก็คงมีเสียง
01,0012,020,ปรากฏหน่อยหนึ่ง  ประมาณกึ่งมาตราของสระสั้น  พอให้รู้ได้ว่าตัว
01,0012,021,"ส  สะกด  ไม่ออกเสียงเต็มที่  เหมือนอาศัยสระ,  ตัว  ห  นั้น  ถ้าอยู่หน้า"