Book,Page,LineNumber,Text
01,0004,001,ด้วยบาลีภาษา  หรือ  สันสกฤตภาษา   ก็ไม่ชัดความ  เพราะภาษาทั้ง ๒
01,0004,002,ไม่ใช้เปรโปสิชันตรง   เหมือนภาษาอังกฤษและภาษาสยามของเรา  
01,0004,003,ใช้เปลี่ยนที่สุดนามศัพท์นั้น ๆ เอง  ตามความที่จะต้องลงเปรโปสิชัน  
01,0004,004,เหมือนภาษาลตินและภาษาคริก  แต่ข้าพเจ้าเห็นหนังสือไวยากรณ์บาลี
01,0004,005,และสันสกฤต  ที่นักปราชญ์ชาวยุโรปแต่งไว้  ท่านแสดงเปรโปสิชันว่า
01,0004,006,เป็นอุปสัค  ข้าพเจ้ายังจับเหตุไม่ได้  เพราะเห็นวิธีที่ใช้   เปรโปสิชัน  ใน
01,0004,007,ภาษาอังกฤษอย่างหนึ่ง  ใช้วิธีอุปสัคในภาษาบาลีอย่างหนึ่ง  ไม่เหมือน
01,0004,008,กัน  ถ้าจะเทียบแล้ว   เห็นว่าอุปสัคคล้ายแอดเวิบ  คือกิริยาวิเศษ
01,0004,009,เพราะนำหน้ากิริยา  เพื่อจะแสดงกิริยานั้นให้ดีขึ้นหรือให้ชั่วลง  จะเห็น
01,0004,010,"ง่ายกว่า  ๑, CONJUNCTION คำพูดสำหรับต่อศัพท์หรือประโยคให้  "
01,0004,011,เนื่องกัน  ตรงกับนิบาตบางพวกมี  จ  และ  วา  เป็นต้น  ที่นักปราชญ์
01,0004,012,"ชาวยุโรปให้ชื่อว่า PARTICLE  OR  INDECLINABLE ๑,  "
01,0004,013,INTERJECTION  คำพูดสำหรับแสดงความอัศจรรย์หรือความตกใจ
01,0004,014,ตรงกันกับนิบาตบางพวกมี  อโห  เป็นต้น.
01,0004,015,เอติโมโลยี   ส่วนที่  ๒  ท่านแจกออกไปเป็น  ๙  อย่างบ้าง
01,0004,016,๘  อย่างบ้าง  ดังนี้.