Book,Page,LineNumber,Text
46,0046,001,[ ธรรมเทศนาชื่อว่าพรหมจรรย์ ]
46,0046,002,ก็ธรรมเทศนา ชื่อว่า พรหมจรรย์ ใน ๒ บาทคาถานี้ว่า
46,0046,003,""" ชนตั้งพัน ละมัจจุได้ ในเพราะพรหมจรรย์"
46,0046,004,"อันเดียวกัน."""
46,0046,005,"ฎีกามหาสีหนาทสูตรว่า "" บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า พฺรหฺม"
46,0046,006,จริยสฺมึ ได้แก่ ในเพราะธรรมเทศนา. จริงอยู่ ธรรมเทศนานั้น
46,0046,007,เรียกว่า พรหมจรรย์ เพราะเป็นจริยา ชื่อว่าประเสริฐ คือล้ำเลิศ
46,0046,008,"เพราะนำความเป็นผู้ประเสริฐมาแก่เวไนยสัตว์ทั้งหลาย, อีกอย่างหนึ่ง"
46,0046,009,เป็นจริยาอันเป็นไปทางวาจาแห่งพรหมคือพระผู้มีพระภาค. บาทคาถา
46,0046,010,ว่า สหสฺสํ มจฺจุหายิโน ความว่า ชนประมาณพันหนึ่ง เป็นผู้ชื่อว่า
46,0046,011,"ละมัจจุได้ เพราะล่วงวิสัยของมัจจุ เหตุบรรลุพระอรหัต."""
46,0046,012,[ อัชฌาสัยชื่อว่าพรหมจรรย์ ]
46,0046,013,[๕๑๑] อัชฌาสัยชื่อว่าพรหมจรรย์ ในคาถานี้ว่า
46,0046,014,"""เออก็ ความหวังผล ย่อมสำเร็จแก่ผู้ไม่รีบ"
46,0046,015,ร้อนโดยแท้; เรามีพรหมจรรย์สำเร็จแล้ว
46,0046,016,"คามณิ ท่านจงรู้อย่างนี้."""
46,0046,017,"ฎีกามหาสีหนาทสูตรว่า "" บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อตร"
46,0046,018,มานานํ ความว่า ไม่รีบร้อนอยู่ คือคอยดูกาลแห่งเทศนา. บาทคาถาว่า
46,0046,019,ผลาสาว สมิชฺฌติ ความว่า ความหวังแม้มีผลที่ได้แสนยาก อาศัยความ
46,0046,020,พยายามชอบ ย่อมสำเร็จได้แท้. บาทคาถาว่า วิปกฺกพฺรหฺมจริโยสฺมิ
46,0046,021,ความว่า มีอัธยาศัยประณีตอันสำเร็จแล้วโดยพิเศษ คือมีมโนรถอัน