Book,Page,LineNumber,Text
46,0029,001,เมื่อปรารถนาสัพพัญญุตญาณ จึงได้ทำความเพียรในเวลาเป็นพระ
46,0029,002,"โพธิสัตว์. "" ความเพียรนั้น อันพระผู้มีพระภาคนี้ทรงกระทำแล้วโดย"
46,0029,003,"วิธีใด, เมื่อจะทรงแสดงวิธีนั้นในบัดนี้ จึงตรัสว่า กามํ ตโจ เป็น"
46,0029,004,อาทิ. บรรดาบทเหล่านั้น ด้วยบทว่า ยนฺตํ นี้ พระผู้มีพระภาคทรง
46,0029,005,แสดงคุณชาตทุกอย่างที่จะพึงบรรลุได้. ในบทว่า ปุริสตฺถาเมน เป็นต้น
46,0029,006,พระผู้มีพระภาคตรัสเรี่ยวแรงคือญาณ ความเพียรคือญาณ และความ
46,0029,007,บากบั่นคือญาณของบุรุษ. ความหยุด คือการพัก ได้แก่ความไม่ขวน
46,0029,008,ขวาย ความย่อหย่อน อธิบายว่า ความระงับเสีย ชื่อว่า สณฺานํ.
46,0029,009,ชื่อว่าการตั้งความเพียร อันประกอบด้วยองค์ ๔ พระผู้มีพระภาคนี้
46,0029,010,ตรัสแล้วด้วยคำมีประมาณเท่านี้. ก็ในการตั้งความเพียรนี้ พึงทราบ
46,0029,011,"องค์ ๔ เหล่านี้ คือ คำว่า กามํ ตโจ เป็นองค์ ๑, คำว่า นหารู จ"
46,0029,012,"เป็นองค์ ๑, คำว่า อฏฺิ จ เป็นองค์ ๑, คำว่า มํสโลหิตํ เป็นองค์ ๑."
46,0029,013,คำเป็นต้นว่า ปุริสตฺถาเมน เป็นชื่อของความเพียรอันมีประมาณยิ่ง.
46,0029,014,ความเพียรอันประกอบด้วยองค์ ๔ มีในก่อน อันพระผู้มีพระภาค
46,0029,015,ทรงตั้งไว้แล้วอย่างนี้ พึงทราบว่า ชื่อว่าการตั้งความเพียรประกอบ
46,0029,016,ด้วยองค์ ๔ ด้วยประการฉะนี้. ปฏิปทาเป็นที่ตั้งแห่งคุณเป็นเหตุมา
46,0029,017,แห่งผลของพระองค์ ณ โพธิบัลลังก์ พระผู้มีพระภาคนี้ตรัสด้วยคำมี
46,0029,018,"ประมาณเท่านี้. บัดนี้ พระองค์ตรัสคำว่า "" ตสฺส มยฺหํ ภิกฺขเว """
46,0029,019,เป็นต้น เพื่อจะตรัสบอกคุณอันพระองค์ทรงได้เฉพาะด้วยปฏิปทานั้น
46,0029,020,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อปฺปมาทาธิคตา ความว่า ปัญญาเครื่อง
46,0029,021,ตรัสรู้อันเราบรรลุด้วยความไม่ประมาณ กล่าวคือความไม่อยู่ปราศจาก