Book,Page,LineNumber,Text 45,0035,001,"เท่านั้นโดยลักษณะ. "" " 45,0035,002,ก็ในคำว่า สกฺยา วิย วิฑูฑภํ นี้ ความว่า เหมือนเจ้าสากิยะ 45,0035,003,ทั้งหลายดูหมิ่นพระราชกุมารพระนามว่า วิฑูฑภะ. 45,0035,004,[ เรื่องพระเจ้าวิฑูฑภะฆ่าพวกสากิยราช ] 45,0035,005,[๒๘๙] ได้ยินว่า เจ้าสากิยะพระนามว่า มหานามะ ผู้เป็นพระ 45,0035,006,เชฏฐภาดาของพระอนุรุทธะ พระโอรสของพระเจ้าอาของพระศาสดา 45,0035,007,ทรงอยู่กับด้วยนางทาสีของพระองค์ชื่อมุณฑา ได้พระธิดาพระนามว่า 45,0035,008,วาสภขัตติยา ได้ถวายพระธิดาผู้มีพระชนม์ ๑๖ ปี แด่พระเจ้าปเสนทิ- 45,0035,009,โกศล. พระนางวาสภขัตติยานั้น อาศัยพระราชา ได้พระโอรสพระ 45,0035,010,นามว่า วิฑูฑภะ. วิฑูฑภราชกุมาร มีพระประสงค์จะเฝ้าพระญาติของ 45,0035,011,พระองค์ ในกาลที่มีพระชนม์ได้ ๑๖ ปี จึงไปยังกรุงกบิลพัสดุ์ ประทับ 45,0035,012,อยู่ในนครนั้น ๒-๓ วันแล้ว ก็เสด็จกลับ. 45,0035,013,ครั้งนั้น ทาสีคนหนึ่ง อันเจ้าสากิยราชทั้งหลายบังคับ จึงพร่ำด่า 45,0035,014,"ว่า "" นี้แผ่นกระดานที่ลูกทาสีนั่ง "" จึงล้างแผ่นกระดานที่วิฑูฑภราช-" 45,0035,015,กุมารนั่ง ด้วยน้ำเจือด้วยนมสด. 45,0035,016,ในขณะนั้น บุรุษของวิฑูฑภราชกุมารลืมอาวุธไว้ กลับไปเพื่อ 45,0035,017,จะถือเอาอาวุธนั้น ได้ยินเสียงด่านั้นแล้ว จึงถาม ทราบความนั้นจาก 45,0035,018,นางทาสีนั้นแล้ว ตามไปทันแล้ว บอกแก่พวกพล. โกลาหลใหญ่ 45,0035,019,"เกิดขึ้นแล้วว่า "" เขาว่า พระนางวาสภขัตติยา เป็นธิดาของทาสี.""" 45,0035,020,วิฑูฑภราชกุมาร ได้ทรงสดับเสียงนั้นแล้ว ทรงผูกเวรไว้ว่า 45,0035,021,""" เจ้าสากิยะเหล่านั่น จงล้างแผ่นกระดานที่เรานั่งด้วยน้ำเจือด้วยนมสด"