Book,Page,LineNumber,Text
45,0025,001,"ในกาลก่อน.  "" "
45,0025,002,บทว่า   <B>สพฺพตฺถ</B>  ความว่า   พระเถระ    ให้พวกภิกษุผู้มีนิกาย  ๕
45,0025,003,นั้น  ๆ  อยู่ในวิหารทั้งหมดตามสมควร.
45,0025,004,บทว่า   <B>สมณารเห</B>   ความว่า    พวกอมาตย์ได้ถวายปัจจัย   ๔
45,0025,005,มีจีวรเป็นต้น   อันสมควร   คือเป็นกัปปิยะ  แก่สมณะทั้งหลาย  แก่สงฆ์.
45,0025,006,เรื่องอมาตย์ของพระเจ้าปิตุราช   จบ.
45,0025,007,[ เรื่องพระเจ้าโจรนาค ]
45,0025,008,[ ๒๘๑ ]   ก็พระเจ้าปิตุราช    ทรงดำรงอยู่ในราชสมบัติใหม่แล้ว
45,0025,009,ทรงบำเพ็ญกุศลเป็นอันมาก<SUP>*</SUP>    และรับสั่งให้จารพระพุทธวจนะคือพระ
45,0025,010,ไตรปิฎกลงในใบลาน   ทรงดำรงอยู่ตลอดพระชนมายุแล้ว  ก็เสด็จ
45,0025,011,สวรรคต.   เมื่อพระองค์เสด็จสวรรคตแล้ว  อมาตย์ทั้งหลายจึงอภิเษก
45,0025,012,เจ้าชายมหาจูฬิกะผู้เป็นพระนัดดาของพระองค์ไว้ในราชสมบัติ.
45,0025,013,ครั้งนั้น    พระมหานาคผู้เป็นพระโอรสของพระองค์กริ้ว   เมื่อ
45,0025,014,จะทรงทำโจรกรรมเพราะเหตุราชสมบัติ   ประทับอยู่  ณ  ที่นั้น  ๆ  ใน
45,0025,015,"ชนบท,  พระองค์ทรงได้ที่ประทับในวิหาร   ทรงพอพระทัยแล้ว.   ส่วน"
45,0025,016,"ในวิหารใด  ๆ   ภิกษุทั้งหลายไม่ได้ให้ที่ประทับแด่พระองค์,   พระองค์"
45,0025,017,กริ้วทรงผูกเวรไว้  ในภายหลัง  ได้ครอบครองราชสมบัติแล้ว   จึงให้รื้อ
45,0025,018,วิหารนั้นเสียทั้งหมด.
45,0025,019,เพราะเหตุนั้น   พระมหานามเถระ   จึงกล่าวคำเป็นคาถาไว้ใน
45,0025,020,ปริเฉทที่  ๓๕  แห่งคัมภีร์มหาวงศ์ว่า
45,0025,021,
45,0025,022, * มหาปุฺานิ  บุญเป็นอันมาก.