Book,Page,LineNumber,Text
45,0014,001,พระเถระ   ทำภัตกิจเสร็จแล้วล้างบาตร   ถวายแก่พระเถระกล่าวว่า 
45,0014,002,""" วันนี้   ท่านจักลำบากด้วยภิกขาจารก่อน    ตั้งแต่วันนี้ไป     ชื่อว่า"
45,0014,003,"ความเดือดร้อนด้วยภิกขาจาร   จักไม่มีแก่ท่านเลย  คุณพ่อ. ""  ตั้งแต่นั้นมา"
45,0014,004,ชื่อว่า   บิณฑบาตที่มีราคาหย่อนกว่ากหาปณะหนึ่ง     ไม่เคยเกิดขึ้น
45,0014,005,แก่พระเถระเลย.   นี้ชื่อว่า   อามิสปฏิสันถาร.
45,0014,006,[ ธัมมปฏิสันถาร ]
45,0014,007,ภิกษุทำปฏิสันถารนี้    พึงตั้งอยู่ในฝักฝ่ายแห่งการสงเคราะห์บอก
45,0014,008,กัมมัฏฐานแก่ภิกษุนั้น.   พึงกล่าวสอนธรรม.  พึงบรรเทาความรำคาญใจ.
45,0014,009,พึงทำกิจที่ควรทำอันเกิดขึ้น.  พึงให้อัพภาน   วุฏฐานะ  มานัต   และปริ-
45,0014,010,วาส.  ผู้ควรบรรพชา  พึงให้บรรพชา.  ผู้ควรอุปสมบท  พึงให้อุปสมบท.
45,0014,011,แม้เมื่อภิกษุณี   ผู้หวังอุปสมบทในสำนักตน   ก็ควรทำกรรมวาจาได้.
45,0014,012,"นี้ชื่อว่า   ธัมปฏิสันถาร. """
45,0014,013,"ฎีกานิกเขปกัณฑ์นั้นว่า  "" สองบทว่า  <B>สงฺคหปกฺเข €ตฺวา</B>  ความว่า"
45,0014,014,"อันภิกษุผู้ปรารถนาสงเคราะห์เท่านั้น   ควรบอกให้,  อธิบายว่า  มิใช่บอก"
45,0014,015,ให้เพราะเหตุเพียงลาภและสักการะเป็นต้น.   การงานที่ควรทำโดยแท้จัด
45,0014,016,เป็นกิจ.   นอกนี้เป็นแต่กรณียะ.    การออกจากอาบัติอื่นจากอัพภาน
45,0014,017,"เป็นวุฏฐาน. """
45,0014,018,[ อนามัฏฐบิณฑบาตควรให้แก่มารดาบิดา ]
45,0014,019,"[๒๗๔]   อรรถกถา<SUP>๑</SUP>เภสัชชกรณวัตถุในตติยปาราชิกว่า "" อนา-"
45,0014,020,มัฏฐบิณฑบาต   ภิกษุพึงให้  แม้แก่มารดาและบิดาก่อน.  แม้หากว่า
45,0014,021,
45,0014,022,๑.  สมนฺต.   มหาวิภงฺค.  ๑/๕๖๖.