Book,Page,LineNumber,Text 45,0012,001,[ วิธีสงเคราะห์ด้วยอามิสและธรรม ] 45,0012,002,"[๒๗๒] อรรถกถานิกเขปกัณฑ์ว่า "" สองบทว่า ปฏิสณฺ€ารโก" 45,0012,003,โหติ ความว่า ก็ช่องของโลกสันนิวาสมีอยู่ ๒ ช่องเท่านั้น บุคคลเป็น 45,0012,004,ผู้ปิดช่อง ๒ ช่องนั้น คือทำการปฏิสันถารไม่ขาด. ก็อันภิกษุผู้ทำการ 45,0012,005,ปฏิสันถาร พอเห็นภิกษุอาคันตุกะกำลังเดินมา พึงต้อนรับแล้วรับบาตร 45,0012,006,จีวร พึงให้อาสนะ พึงพัดด้วยใบตาล พึงล้างเท้าแล้วทาด้วยน้ำมัน เมื่อ 45,0012,007,เนยใสและน้ำอ้อยมีอยู่ ก็พึงให้เภสัช พึงถามด้วยน้ำดื่ม พึงชำระอาวาส. 45,0012,008,อามิสปฏิสันถาร ชื่อว่า อันภิกษุทำแล้วโดยเอกเทศด้วยประการดังนี้. 45,0012,009,อนึ่ง ในเวลาเย็น เมื่อภิกษุอาคันตุกะแม้ผู้อ่อนกว่า ไม่มาสู่ที่บำรุงของ 45,0012,010,ตนเลย ภิกษุผู้ปฏิสันถาร พึงไปสู่สำนักของเธอ นั่งแล้ว อย่าถาม 45,0012,011,ปัญหาในเรื่องอันมิใช่วิสัย พึงถามปัญหาในวิสัยของเธอ. อย่าถามว่า 45,0012,012,""" พวกท่านเป็นผู้กล่าวคัมภีร์ไหน ? "" ควรถามว่า ""อาจารย์และอุปัชฌายะ" 45,0012,013,"ใช้คัมภีร์ไหน ? "" ดังนี้แล้ว ถามปัญหาในฐานะพอเหมาะ. ถ้าอาคันตุกะ" 45,0012,014,นั้นสามารถบอกได้ ทำได้ดังนี้ นั่นเป็นการดี หากเธอไม่สามารถจะบอก 45,0012,015,ได้ ควรบอกให้เสียเอง. ธัมมปฏิสันถาร ชื่อว่า อันภิกษุทำแล้วโดย 45,0012,016,เอกเทศ ด้วยประการดังนี้. ถ้าอาคันตุกะนั้นอยู่ในสำนักตน พึงพาเธอ 45,0012,017,เที่ยวไปบิณฑบาตเนือง ๆ. ถ้าเธอไม่อยากไป ในวันรุ่งขึ้น พึงพาเธอไป 45,0012,018,ด้วยการไปตามปกติ เที่ยวไปบิณฑบาตในบ้านหนึ่งแล้ว พึงส่งกลับเสีย. 45,0012,019,ถ้าภิกษุทั้งหลายเป็นผู้อันทายกนิมนต์ในทิศาภาคอื่น พึงพาภิกษุนั้นผู้ 45,0012,020,"ปรารถนาไปด้วย. เมื่อเธอพูดว่า "" ทิศนั่นไม่ถูกใจกระผม "" ดั่งนี้แล้ว" 45,0012,021, 45,0012,022,๑. อฏฺ สา. ๕๖๐.