Book,Page,LineNumber,Text 44,0044,001,นำน้ำหอมสำหรับสนาน ของหอมสำหรับไล้ทา ผ้าดอกมะลิอันมิได้ 44,0044,002,ทอด้วยด้ายเพื่อประโยชน์สำหรับห่ม และยาหยอดตาอันมีค่ามากมาจาก 44,0044,003,นาคภพทุกวัน. ผ้าทิพย์ที่สำเร็จจากไม้กัลปพฤกษ์ มิได้ทอด้วยด้าย ชื่อ 44,0044,004,อสุตตมยิกะ ผ้านั้นละเอียดอ่อนทุก ๆ ส่วน ชื่อว่าผ้าดอกมะลิ เพราะมี 44,0044,005,"ดอกนูนขึ้น. นกแขกเต้าทั้งหลายานำข้าวสาลี ๙,๐๐๐ เกวียนอันเกิดใกล้" 44,0044,006,"สระชื่อฉัททันต์มาทุกวัน. และพึงทราบวินิจฉัยในบทว่า ""วาห-" 44,0044,007,"สหสฺสานิ"" นี้ ๔ กำมือเป็น ๑ กุฑวะ ๔ กุฑวะ เป็น ๑ ปัตถะ" 44,0044,008,๔ ปัตถะ เป็น ๑ อาฬหกะ ๔ อาฬหกะ เป็น ๑ โทณะ ๔ โทณะ 44,0044,009,เป็น ๑ มานิกา ๔ มานิกา เป็น ๑ ขารี ๒๐ ขารี เป็น ๑ ปัตถะ 44,0044,010,วาหะนั้นเองคือเกวียน. หนูทั้งหลาย ย่อมเกล็ดข้าวสารให้ปราศจาก 44,0044,011,แกลบและรำ. ข้าวสารหักแม้เมล็ดหนึ่งมิได้มี. แมลงผึ้งมาทำน้ำผึ้งใน 44,0044,012,ที่ใกล้. หมีผ่าฟืนอยู่ที่โรงช่างทอง. นกการะเวกทั้งหลายมาเปล่งเสียง 44,0044,013,อันไพเราะ ทำพลีกรรมแด่พระราชา ดุจชาวแว่นแคว้นผู้ทำพลีกรรม 44,0044,014,"ในวาระอันมาถึงเข้า. อาจารย์บางพวกกล่าวว่า ""มาทำเสียง (ร้อง)" 44,0044,015,"ในอากาศ ไม่ให้ใคร ๆ รู้จักตนแล้วไป"" ดังนี้ก็มี. พ่อค้าน้ำผึ้งนั้นได้เป็น" 44,0044,016,พระธรรมราชา ทรงพระนามว่าอโสก ประกอบด้วยราชฤทธิ์เหล่านี้ 44,0044,017,เพราะการถวายน้ำผึ้งเพื่อเภสัช ดังพรรณนามาฉะนั้น. นางกุมภทาสีแม้ 44,0044,018,นั้น ได้เป็นอัครมเหสีของพระเจ้าอโสกนั้น พระนามว่าอสันธิมิตตา. 44,0044,019,ได้ยินว่า ข้อพระหัตถ์และพระบาท ของพระนางเกลี้ยงเกลา ไม่ปรากฏ 44,0044,020,ในการอื่น นอกจากการคู้เข้า เพราะผลแห่งเวยยวัจจมัยบุญกิริยาวัตถุ 44,0044,021,คือการชี้ตลาด เพราะฉะนั้น พระนางจึงทรงพระนามอสันธิมิตตา.