Book,Page,LineNumber,Text
44,0020,001,"พระธรรมอันพระผู้มีพระภาค  ตรัสดีแล้ว  พระสงฆ์ปฏิบัติดีแล้ว""  ชื่อ "
44,0020,002,ว่าสรณคมน์.  บุญที่ทำในสันดานอันถูกอบรมด้วยความเลื่อมใส  อัน
44,0020,003,เป็นไปในวัตถุ  (รันตะ)  นั้น  ย่อมเป็นบุญมีผลมาก  เพราะความถึง
44,0020,004,พร้อมแห่งเขตแล.  ทานที่ให้แก่อุบาสกผู้มีศีล ๕  มีผลมากยิ่งกว่านั้น.
44,0020,005,ด้วยว่าสรณคมน์  เป็นความถึงพร้อมแห่งอัธยาศัย  เพราะเป็นความ
44,0020,006,เลื่อมใสในวัตถุทั้ง ๓ ตกว่า  ศีล ๕ ของอุบาสกเช่นนั้น ๆ ก็คือ  ความ
44,0020,007,สำรวมกายวาจาอันอัชฌาสยสมบัติ (สรณคมน์)  สนับสนุนแล้ว  เหตุ
44,0020,008,นั้น  ทานที่ให้ในอุบาสกผู้มีศีล ๕  นั้นจึงผลมากกว่าแล.  ทานที่ให้แก่
44,0020,009,อุบาสกผู้มีศีล ๑๐  มีผลมากกว่านั้น.  จริงอยู่  ศีล ๑๐ ชื่อว่าศีลของ
44,0020,010,อุบาสกอย่างบริบูรณ์  เหตุนั้น  ทานที่ให้ในอุบาสกผู้มีศีล ๑๐  นั้นจึงมีผล
44,0020,011,มากกว่าแล.  ทานที่ให้แก่สามเณรมีผลมากกว่านั้น.    แก่ภิกษุผู้พอ
44,0020,012,อุปสมบทเสร็จ  มีผลมากกว่านั้น.  แก่ภิกษุผู้สมบูรณ์ด้วยวัตร  มีผล
44,0020,013,มากกว่านั้น.  ทานที่ให้แก่ภิกษุปรารภวิปัสสนา  มีผลมากกว่านั้น.  ก็
44,0020,014,ความที่ทานซึ่งให้ในปฏิคาหกนั้น ๆ  มีผลมากต่าง ๆ กัน  เพราะความ
44,0020,015,ที่คุณมีศีลของสามเณรเป็นต้น  ประเสริฐกว่ากันในเพราะคุณอันยิ่งยวด
44,0020,016,กว่ากัน  ดังนี้แล.  อันความที่พระผู้พร้อมเพรียงด้วยมรรค  ชื่อว่าเป็น
44,0020,017,ผู้มีคุณยังไม่บริบูรณ์  ก็เพราะท่านยังไม่เสร็จกิจ  เหตุสังกิเลสธรรม
44,0020,018,อันท่านยังละอยู่  และเหตุโวทานธรรมอันท่านยังเจริญอยู่โดยส่วนนั้น ๆ
44,0020,019,ความที่พระผู้พร้อมเพรียงด้วยผล  ชื่อว่าเป็นผู้มีคุณบริบูรณ์  ก็เพราะ
44,0020,020,ท่านเสร็จกิจแล้ว  เหตุนั้น  พึงทราบความที่พระผู้ตั้งอยู่ในผล  เป็นของ
44,0020,021,ดียิ่ง  กว่าพระผู้ตั้งอยู่ในมรรคนั้น  ๆ.  อนึ่ง  ความที่พระผู้ตั้งอยู่ในมรรค