Book,Page,LineNumber,Text
44,0019,001,จำพวกนี้  คือ  อุบาสกผู้ถึงไตรสรณะ  อุบาสกผู้ตั้งอยู่ในศีล ๕  อุบาสก 
44,0019,002,ผู้ตั้งอยู่ในศีล ๑๐  สามเณรผู้บวชวันนั้น  ภิกษุผู้พอบวชเสร็จ  ภิกษุผู้
44,0019,003,สมบูรณ์ด้วยวัตร  ภิกษุผู้ปรารภวิปัสสนา  ภิกษุผู้ตั้งอยู่ในปฐมมรรค
44,0019,004,ชื่อว่าผู้ปฏิบัติเพื่อต้องการโสดาปัตติผล.  จริงอยู่  การหยั่งลงสู่พระ
44,0019,005,ศาสนา  ก็เพียงเพื่อถอนทุกข์ในวัฏฏะ  และเพื่อแทงตลอดซึ่งมรรค
44,0019,006,"เท่านั้น,  เพราะฉะนั้น  การถึงสรณะ  การสมาทานสิกขาบท  การบรรพชา"
44,0019,007,การอุปสมบท  การทำศีลให้บริบูรณ์  การประกอบเนือง ๆ  ในอธิจิตต-
44,0019,008,สิกขา วิปัสสนา  อันเป็นส่วนแห่งการตรัสรู้  ตกว่า  ปฏิปทานี้  แม้ทั้งปวง
44,0019,009,ย่อมเป็นข้อปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผลโดยแท้.  เหมือนอย่างว่า
44,0019,010,สมาธิภาวนา  อันเป็นส่วนแห่งการตรัสรู้  ย่อมเป็นอุปนิสัยโดยความ
44,0019,011,"เป็นปัจจัยแห่งการบรรลุอริยมรรคต่อ ๆ ไป  ฉันใด,  การทำศีลให้"
44,0019,012,บริบูรณ์  การอุปสมบท  การบรรพชา  การตั้งอยู่ในศีล ๑๐ หรือศีล ๕
44,0019,013,แห่งอุบาสก  อันเป็นส่วนแห่งการตรัสรู้ โดยที่สุด  แม้การถึงสรณะ
44,0019,014,"อันเป็นส่วนแห่งการตรัสรู้  ย่อมเป็นอุปนิสัยแห่งการบรรลุอริยมรรค,"
44,0019,015,ฉันนั้นเหมือนกัน  เหตุนั้น  ปฏิปทานี้แม้ทั้งปวง  พระผู้มีพระภาค
44,0019,016,"ตรัสว่า  ""เป็นข้อปฏิบัติเพื่อต้องการโสดาปัตติผล.""  บรรดาปฏิคาหก ๘"
44,0019,017,จำพวกเหล่านั้น  แม้ทานที่ให้แก่อุบาสกผู้ถึงไตรสรณะ  มีผลนับไม่ได้.
44,0019,018,ก็ความเลื่อมใสอันญาณชำระแล้ว  ที่สงเคราะห์ด้วยความนับถือและ
44,0019,019,ความเคารพมากในพระผู้มีพระภาค  ในพระสัทธรรม  ในพระอริยสงฆ์
44,0019,020,โดยอาการโอฬารยิ่ง  เป็นไปแล้วโดยอาการเป็นต้นว่า  ความเป็นผู้มี
44,0019,021,"พระรัตนตรัยนั้นเป็นเบื้องหน้าว่า  ""พระผู้มีพระภาคตรัสรู้โดยชอบเอง"