Book,Page,LineNumber,Text
38,0028,001,เชือก  ปพฺพชติเณหิ  วา  อญฺเหิ  วากาทีหิ  วตฺถูหิ  วา  รชฺชุํ  กตฺวา
38,0028,002,กตํ  อันอันบุคคลกระทำแล้ว  ด้วยหญ้าปล้อง  ท. หรือ  หรือว่า  ด้วยวัตถุ
38,0028,003,ท.  มีปอเป็นต้น  เหล่าอื่น  กระทำ  ให้เป็นเชือก  ว่า  ถิรํ  เป็นของ  
38,0028,004,มั่นคง  อิติ  ดังนี้  (ตสฺส  พนิธนสฺส)  สกฺกุเณยฺยภาเวน  เพราะความ
38,0028,005,ที่แห่งเครื่องจองจำนั้น  เป็นของอันบุคคลอาจ  ฉินฺทิตุํ   เพื่ออันตัด
38,0028,006,อสิอาทีหิ วตฺถูหิ  ด้วยวัตถุ  ท. มีดาบเป็นต้น  อิติ  ดังนี้  ตตฺถ  ปเทสุ
38,0028,007,ในบท  ท. เหล่านั้นหนา  (ปทสฺส)  แห่งบทว่า  ธีรา  อิติ  ดังนี้เป็นต้น ฯ	
38,0028,008,(อตฺโถ)  อ.  อรรถว่า  สารตฺตา  เป็นผู้กำหนัดแล้ว หุตฺวา
38,0028,009,เป็น  รตฺตา  เป็นผู้อันราคะย้อมแล้ว  (อิติ)  ดังนี้  (ปทสฺส)  แห่งบทว่า
38,0028,010,สารตฺตรตฺตา  อิติ  ดังนี้ ฯ  อตฺโถ  อ. อธิบายว่า  พหลราครตฺตา
38,0028,011,เป็นผู้อันราคะอันหนาย้อมแล้ว  อิติ  ดังนี้ ฯ
38,0028,012,(อตฺโถ)  อ. อรรถว่า  มณีสุ  จ  ในแก้วมณี ท. ด้วย  กุณฺฑเลสุ
38,0028,013,จ  ในตุ้มหู  ท.ด้วย  วา  อีกอย่างหนึ่ง  กุณฺฑเลสุ  ในตุ้มหู  ท.
38,0028,014,มณิจิตฺเตสุ  อันวิจิตรและด้วยแก้วมณี  (อิติ)  ดังนี้  (ปทสฺส)  แห่ง
38,0028,015,บทว่า  มณิกุณฺฑเลสุ  อิติ  ดังนี้ ฯ
38,0028,016,(อตฺโถ)  อ. อรรถว่า  เย  ชนา  มณิกุณฺฆเลสุ  สารตฺตรตฺตา
38,0028,017,(โหนฺติ)  เตสํเอว  ชนานํ  โส  ราโค  จ  อ.ชน  ท.เหล่าใด  เป็นผู้
38,0028,018,กำหนัดแล้วและอันราคะย้อมแล้ว  ในแก้วมณีและตุ้มหู  ท.  ย่อมเป็น
38,0028,019,อ. ความกำหนัดนั้น  แห่งชน ท. เหล่านั้นนั่นเทียวด้วย  ยา  ปุตฺตทาเรสุ
38,0028,020,อเปกฺขา  ตณฺหา  จ  อ. ความเยื่อใย  คือว่า  อ. ความอยาก  ในบุตร
38,0028,021,และเมีย  ท.ใดด้วย  ปณฺฑิตปุริสา  อ. บุรุษผู้เป็นบัณฑิต ท.  วทนฺติ