Book,Page,LineNumber,Text 37,0012,001,แต่เหล็ก ตทุฏฺ€าย ครั้นตั้งขึ้นแล้วแต่เหล็กนั้น 37,0012,002,ขาทติ ย่อมกัดกิน ตํเอว อยํ ซึ่งเหล็กนั้นนั่นเทียว 37,0012,003,อิว ฉันใด กมฺมานิ อ. กรรม ท. สานิ อันเป็น 37,0012,004,ของตน นยนฺติ ย่อมนำไป อติโธนจารินํ ปุคฺคลํ 37,0012,005,ซึ่งบุคคลผู้มีปกติประพฤติล่วงซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนา 37,0012,006,ทุคฺคตึ สุ่ทุคติ เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ฯ 37,0012,007,( อนฺโถ ) อ. อรรถว่า อยโต แต่เหล็ก ( อิติ ) ดังนี้ ตตฺถ 37,0012,008,ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า อยสา อิติ ดังนี้ ฯ 37,0012,009,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า สมุฏฺ€หิตฺวา ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ( อิติ ) 37,0012,010,ดังนี้ ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า สมุฏฺ€าย อิติ ดังนี้ ฯ 37,0012,011,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า อุฏฺ€หิตฺวา ครั้นตั้งขึ้นแล้ว ตโต อยโต 37,0012,012,แต่เหล็กนั้น ( อิติ ) ดังนี้ ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า ตทุฏฺ€าย อิติ ดังนี้ ฯ 37,0012,013,( วินิจฺฉโย ) อ. วินิจฉัย ( ปเท ) ในบทว่า อติโธนจารินํ อิติ 37,0012,014,ดังนี้ ( ปณฺฑิเตน ) อันบัณฑิต ( เวทิตพฺโพ ) พึงทราบ ฯ จตฺตาโร 37,0012,015,ปจฺจเย อิทํ ปริภุฺชนํ อตฺถํ เอเตหิ ปจฺจเยหิ ( โหติ ) อิติ ปจฺจเวกฺขิตฺวา 37,0012,016,ปริภุฺชนปฺา อ. ปัญญาอันเป็นเครื่องพิจารณาเห็นเฉพาะ ซึ่ง 37,0012,017,ปัจจัย ท. ๔ ว่า อ. การบริโภค ( ภควตา ) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า 37,0012,018,วุจฺจติ ย่อมตรัสเรียก โธนา ว่าโธนา ( ปุคฺคโล ) อ. บุคคล อติกฺกมิตฺวา 37,0012,019,ก้าวล่วงแล้ว ตํ โธนํ ซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนานั้น จรนฺโต ประพฤติอยู่ 37,0012,020,อติโธนจารี นาม ชื่อว่า ผู้มีปกติก้าวล้วงซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนาแล้ว 37,0012,021,ประพฤติ ฯ