Book,Page,LineNumber,Text 35,0045,001,( เปเสตฺวา ) ส่งไปแล้ว สนฺติก สู่สำนัก พฺยาธิโน ของพยาธิ พฺยาธิ 35,0045,002,อ. พยาธิ ( เปเสตฺวา ) ส่งไปแล้ว สนฺติกํ สู่สำนัก มรณสฺส ของ 35,0045,003,มรณะ มรณํ อ. มรณะ ฉินฺทติ ย่อมตัด ชีวิตํ ซึ่งชีวิตํ กุธาริยา 35,0045,004,( รุกฺขํ ) ฉินฺทนฺตา ( ปุคฺคลา ) วิย ราวกะ อ. บุคคล ท. ตัดอยู่ ซึ่ง 35,0045,005,ต้นไม้ ด้วยขวาน เอวํ ครั้นเมื่อความเป็นอย่างนี้ สนฺเตปิ แม้มีอยู่ 35,0045,006,ปตฺเถนฺตา นาม สตฺตา อ. สัตว์ ท. ชื่อว่าผู้ปรารถนาอยู่ วิวฏฺฏํ 35,0045,007,นิพฺพานํ ซึ่งพระนิพพาน อันมีวัฏฏะไปปราศแล้ว นตฺถิ ย่อมไม่มี 35,0045,008,ปน แต่ว่า ( อิเม สตฺตา ) อ. สัตว์ ท. เหล่านี้ ปตฺเถนฺติ ย่อม 35,0045,009,ปรารถนา วฏฺฏํเอว ซึ่งวัฏฏะนั่นเทียว อิติ ดังนี้ อนุสนฺธึ 35,0045,010,ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่ง 35,0045,011,ธรรม อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า 35,0045,012,โคปาโล อ. นายโคบาล ปาเชติ ย่อมขับไป 35,0045,013,คาโว ซึ่งโค ท. โคจรํ สู่ที่หากิน ทณฺเฑน 35,0045,014,ด้วยท่อนไม้ ยถา ฉันใด ชรา จ อ. ชรา 35,0045,015,ด้วย มจฺจุ จ อ. มจฺจุด้วย ปาเชนฺติ ย่อม 35,0045,016,ต้อนไป อายุํ ซึ่งอายุ ปาณีนํ ของสัตว์ 35,0045,017,ผู้มีลมปราณ ท เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ฯ 35,0045,018,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า โคปาลโก อ. นายโคบาล เฉโก 35,0045,019,ผู้ฉลาด นิวาเรตฺวา ห้ามแล้ว คาโว ซึ่งโค ท. ปวิสนฺติโย ตัว 35,0045,020,เข้าไปอยู่ เกทารนฺตรํ สู่ระหว่างแห่งคันนา ทณฺเฑน ด้วยท่อนไม้ 35,0045,021,โปเถนฺโต โบยอยู่ เตนเอว ทณฺเฑน ด้วยท่อนไม้นั้นนั่นเทียว