Book,Page,LineNumber,Text
35,0026,001,อันนกกะเรียนนี้  คิลิโต  กลืนกินแล้ว  สเจ  ถ้าว่า  อยํ  โกฺโจ  อ.
35,0026,002,นกกะเรียนนี้  น  มริสฺสติ  จักไม่ตายไซร้  อหํ  อ.  อาตมภาพ  มรนฺโตปิ
35,0026,003,แม้เมื่อจะตาย  น  อาจิกฺขสฺสํ  จักไม่บอก  มณึ  ซึ่งแก้วมณี  เต  แก่ท่าน
35,0026,004,อิติ  ดังนี้ ฯ  
35,0026,005,โส  มณิกาโร  อ. นายช่างแก้วมณีนั้น  ผาเลตฺวา  ผ่าแล้ว  อุทรํ
35,0026,006,ซึ่งท้อง  ตสฺส  โกฺจสฺส  ของนกกะรเียนนั้น  ทิสฺวา  เห็นแล้ว  มณึ
35,0026,007,ซึ่งแก้มณี  ปเวเธนฺโต  สั่นอยู่  สํวิคฺคมานโส  ผู้มีฉันทะอันมีในใจ
35,0026,008,อันสังเวชแล้ว  นิปชฺชิตฺวา  หมอบลงแล้ว  ภนฺเต  ข้าแต่ท่านผู้
35,0026,009,เจริญ  ตุมฺเห  อ. ท่าน  ท.  ขมถ  ขอจงอดโทษ  เม  แก่กระผมเถิด
35,0026,010,( ตํ  กมฺมํ )  อ. กรรมนั้น  มยา  อันกระผม  อชานนฺเตน  ผู้ไม่ทราบ
35,0026,011,อยู่  กตํ  กระทำแล้ว  อิติ  ดังนี้ ฯ  ( เถโร )  อ. พระเถระ  ( อาห )
35,0026,012,กล่าวแล้วว่า  อุปาสก  ดูก่อนอุบาสก  โทโส  อ.  โทษ ตุยฺหํ  ของท่าน
35,0026,013,นเอว  อตฺถิ  ย่อมไม่มีนั่นเทียว  ( โทโส )  อ. โทษ  มยฺหํ  ของอาตม-
35,0026,014,ภาพ  น  ( อตฺถิ )  ย่อมไม่มี  โทโส  อ.  โท  วฏฺฏสฺสเอว  ของ
35,0026,015,วัฏฏะนั่นเทียว  ( อตฺถิ ) มีอยู่  อหํ  อ. อาตมภาพ  ขมามิ  ย่อมอดโทษ
35,0026,016,เต  แก่ท่าน  อิติ  ดังนี้ ฯ  ( มณิกาโร )  อ.  นายช่างแก้วมณี  ( อาห )
35,0026,017,กล่าวแล้วว่า  ภนฺเต  ข้าแต่ท่านผู้เจริญ  สเจ  ถ้าว่า  ตุมฺเห  อ. ท่าน  ท.
35,0026,018,ขมถ  ย่อมอดโทษ  เม  แก่กระผมไซร้  ตุมฺเห  อ. ท่าน  ท.  นิสีทิตฺวา
35,0026,019,จงนั่นแล้ว  เคเห  ในเรือน  เม  ของกระผม  คณฺหถ  จงรับ  ภิกฺขุํ
35,0026,020,ซึ่งภิกษุ  ปกติยาเมนเอว  โดยทำนองตามปกตินั่นเทียว  อิติ  ดังนี้ ฯ