Book,Page,LineNumber,Text
35,0005,001,ซึ่งโอกาส  เอกสาฏกสฺส  มจฺเฉรสหสฺสํ  ( โอกาสํ  ลภนฺตํ )  วิย  ราวกะ
35,0005,002,อ.  พันแห่งความตระหนี่  ของพราหมณ์ชื่อว่าเอกสาฎก  ได้อยู่ซึ่งโอกาส
35,0005,003,อถ  ครั้นเมื่อความเป็นอย่างนั้น  ( สนฺเต )  มีอยู่  มโน  อ. ใจ  อสฺส 
35,0005,004,ปุคฺคลสฺส  ของบุคคลนั้น  รมติ  ย่อมยินดี  ปาปสฺมิ  ในความชั่ว  หิ  
35,0005,005,เพราะว่า  จิตฺตํ  อ.  จิต  รมติ  ย่อมยินดี  กุสลกมฺเม  ในกรรมอันเป็น
35,0005,006,กุศล  กุสลกมฺมกรณกาเลเอว  ในกาลอันเป็นที่กระทำซึ่งกรรมอันเป็น
35,0005,007,กุศลนั่นเทียว  มุจฺจิตฺวา  พ้นแล้ว  ตโต  กุสลกมฺมกรณกาลโต  จากกาล
35,0005,008,อันเป็นที่กระทำซึ่งกรรมอันเป็นกุศลนั้น  ปาปนินฺนํเอว  เป็นจิตน้อม
35,0005,009,ไปแล้วในความชั่วนั่นเทียว  โหติ  ย่อมเป็น  หิติ  ดังนี้  ( ปททฺวยสฺส )
35,0005,010,แห่งหมวดสองแห่งบทว่า  ทนฺธํ  หิ  กรโต  อิติ  ดังนี้ ฯ