Book,Page,LineNumber,Text
33,0040,001,ย่อมไม่ฟังเสียงของเรา. 
33,0040,002,ฝ่ายบุรุษผู้นั่งเขย่าต้นไม้อยู่นั่น  เกิดแล้วในกำเนิดลิง  สิ้น ๕๐๐
33,0040,003,"ชาติโดยลำดับ, ถึงบัดนี้  ก็เขย่าต้นไม้อยู่  ด้วยสามารถแห่งความ"
33,0040,004,ประพฤติที่ตนได้เคยประพฤติมาแล้วในกาลก่อนนั่นเทียว.  เสียงของ
33,0040,005,เรา  ย่อมไม่เข้าหูของเขา. แม้พราหมณ์ผู้นั่งแหงน  (หน้า)  มอง
33,0040,006,อากาศอยู่นั่น  ก็เกิดเป็น  (หมอ)  ผู้บอกฤกษ์สิ้น  ๕๐๐ ชาติโดย
33,0040,007,"ลำดับ,  ถึงบัดนี้  แม้ในวันนี้  ก็ยังแหงน  (หน้า)  ดูอากาศอยู่  ด้วย"
33,0040,008,สามารถแห่งความประพฤติที่ตนได้เคยประพฤติมาแล้ว  ในกาลก่อน
33,0040,009,นั่นเทียว. เสียงของเราย่อมไม่เข้าหูของเขา.
33,0040,010,ส่วนพราหมณ์ผู้ฟังธรรมโดยความเคารพนั่น  เกิดเป็นพราหมณ์
33,0040,011,"ผู้ท่องมนต์<SUP>๑</SUP>  ถึงฝั่งแห่งเวท ๓  สิ้น  ๕๐๐ ชาติโดยลำดับ, ถึงบัดนี้  ก็"
33,0040,012,ย่อมฟังธรรมโดยเคารพ  เป็นดังเทียบเคียงมนต์อยู่.
33,0040,013,อานนท์. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  พระธรรมเทศนาของพระองค์
33,0040,014,ย่อมแทรกอวัยวะทั้งหลายมีผิวเป็นต้น  (เข้า)  ไปจดเยื่อกระดูกตั้งอยู่;
33,0040,015,เพราะเหตุไร  อุบาสกเหล่านี้แม้เมื่อพระองค์ทรงแสดงธรรมอยู่  จึง
33,0040,016,ไม่ฟังโดยเคารพ ?
33,0040,017,พระศาสดา.  อานนท์  เธอเห็นจะทำความสำคัญว่า  'ธรรม
33,0040,018,ของเรา  อันบุคคลพึงฟังได้โดยง่ายกระมัง ?'
33,0040,019,อานนท์.  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  ก็ธรรม  (ของพระองค์)
33,0040,020,อันบุคคลพึงฟังได้โดยยากหรือ ?
33,0040,021,
33,0040,022,๑.  มนฺตชฺฌายกพฺราหฺมโณ.