Book,Page,LineNumber,Text
33,0022,001,๕.  เรื่องกุลบุตรคนใดคนหนึ่ง* [ ๑๘๖ ]
33,0022,002,[ข้อความเบื้องต้น] 
33,0022,003,พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน  ทรงปรารภกุลบุตร
33,0022,004,"คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  <B>""มลิตฺถิยา  ทุจฺจริตํ""</B>"
33,0022,005,เป็นต้น.
33,0022,006,[สามีละอายเพราะภริยาประพฤตินอกใจ]
33,0022,007,ดังได้สดับมา  มารดาและบิดา  นำกุลสตรีผู้มีชาติเสมอกันมา
33,0022,008,เพื่อกุลบุตรนั้น.  นางได้เป็นหญิงมักประพฤตินอกใจ<SUP>๑</SUP>  (สามี)  จำเดิม
33,0022,009,แต่วันที่นำมาแล้ว.  กุลบุตรนั้น  ละอาย  เพราะการประพฤตินอกใจ
33,0022,010,ของนาง  ไม่อาจเข้าถึงความเป็นผู้เผชิญหน้าของใครได้  เลิกกุศล-
33,0022,011,กรรมทั้งหลาย มีการบำรุงพระพุทธเจ้าเป็นต้น โดยกาลล่วงไป ๒-๓
33,0022,012,วัน เข้าไปเฝ้าพระศาสดา  ถวายบังคมแล้ว  นั่ง ณ  ที่สมควรข้างหนึ่ง
33,0022,013,"เมื่อพระศาสดา  ตรัสว่า ""อุบาสก เพราะเหตุไร  เราจึงไม่  (ใคร่)"
33,0022,014,"เห็นท่าน?""  จึงกราบทูลความนั้นแล้ว."
33,0022,015,[สตรีเปรียบเหมือนของ  ๕ อย่าง]
33,0022,016,"ลำดับนั้น  พระศาสดา  ตรัสกะกุลบุตรนั้นว่า  ""อุบาสก  แม้"
33,0022,017,ในกาลก่อน  เราก็ได้กล่าวแล้วว่า  'ขึ้นชื่อว่า  สตรีทั้งหลาย  เป็น
33,0022,018,"เช่นกับแม่น้ำเป็นต้น.  บัณฑิต ไม่ควรทำความโกรธในสตรีเหล่านั้น,'"
33,0022,019,"แต่ท่านจำไม่ได้  เพราะความเป็นผู้อันภพปกปิดไว้"" อันกุลบุตรนั้น"
33,0022,020,ทูลอาราธนาแล้ว  ตรัสชาดก<SUP>๒</SUP>ให้พิสดารว่า :-
33,0022,021,
33,0022,022,   *  พระมหาอู  ป.  ธ. ๗  วัดบวรนิเวศวิหาร  แปล.  ๑. อติจารินี  ผู้มักประพฤติล่วง.
33,0022,023,๒.  ขุ.  ชา. ๒๗/๒๑  ตทฏฺ€กถา  ๓/๙๘.  ตตฺถ ปน  อนภิรติชาตกนฺติ  ขายติ.