Book,Page,LineNumber,Text
33,0013,001,"ของพระผู้น้องชาย. ท่านรับผ้าสาฎกนั้นมาพิจารณาแล้วพูดว่า ""ผ้าสาฎก"
33,0013,002,"ของฉันเนื้อหยาบ  ประมาณ  ๘  ศอก,  ผืนนี้เนื้อละเอียด  ประมาณ "
33,0013,003,"๙  ศอก, ผ้านี้มิใช่ผ้าสาฎกของฉัน,  นี่เป็นผ้าสาฎกของพี่,  ฉันไม่"
33,0013,004,"ต้องการผ้าผืนนี้,  พี่จงให้ผ้าสาฎกผืนนั้นแหละแก่ฉัน.""  พี่สาวตอบว่า"
33,0013,005,"""ท่านผู้เจริญ  นี่เป็นผ้าของท่านทีเดียว, ขอท่านจงรับผ้านั้นเถิด."""
33,0013,006,ท่านไม่ปรารถนาเลย.
33,0013,007,ลำดับนั้น  พี่สาวจึงบอกกิจที่ตนทำทุกอย่างแก่พระเถระนั้นแล้ว
33,0013,008,"ได้ถวายว่า  ""ท่านผู้เจริญ  นั่นเป็นผ้าของท่านทีเดียว,  ขอท่านจงรับผ้า"
33,0013,009,"นั้นเถิด,""  ท่านถือผ้านั้นไปวิหาร  เริ่มจีวรกรรม."
33,0013,010,[พระเถระห่วงใยในจีวร  ตายแล้วเกิดเป็นเล็น]
33,0013,011,ลำดับนั้น  พี่สาวของท่านจัดแจงวัตถุมียาคูและภัตรเป็นต้น เพื่อ
33,0013,012,ประโยชน์แก่ภิกษุสามเณรผู้ทำจีวรของพระติสสะนั้น.  ก็ในวันที่จีวร
33,0013,013,เสร็จ  พี่สาวให้ทำสักการะมากมาย.  ท่านแลดูจีวรแล้ว  เกิดความ
33,0013,014,"เยื่อใยในจีวรนั้น คิดว่า  ""ในวันพรุ่งนี้  เราจักห่มจีวรนั้น""  แล้ว"
33,0013,015,"พับพาดไว้ที่สายระเดียง,  ในราตรีนั้น  ไม่สามารถให้อาหารที่ฉัน"
33,0013,016,แล้วย่อยไปได้  มรณภาพแล้ว  เกิดเป็นเล็นที่จีวรนั้นนั่นเอง.
33,0013,017,[พระศาสดารับสั่งไม่ให้แจกจีวร]
33,0013,018,ฝ่ายพี่สาว  สดับการมรณภาพของท่านแล้ว  ร้องไห้กลิ้งเกลือก
33,0013,019,ใกล้เท้าของพวกภิกษุ.  พวกภิกษุทำสรีรกิจ  (เผาศพ)  ของท่านแล้ว
33,0013,020,"พูดกันว่า  ""จีวรนั้นถึงแก่สงฆ์ทีเดียว  เพราะไม่มีคิลานุปัฏฐาก,  พวก"
33,0013,021,"เราจักแบ่งจีวรนั้น""  แล้วให้นำจีวรนั้นออกมา.  เล็นวิ่งร้องไปข้างโน้น"