Book,Page,LineNumber,Text
33,0003,001,[นายโคฆาตก์ตัดลิ้นโคมาปิ้งบริโภค] 
33,0003,002,"นายโคฆาตฏ์นั้นตอบว่า  ""เราไม่บริโภคภัตร""  ให้ภริยานำ"
33,0003,003,"ภัตรนั้นไปแล้ว  ถือมีด,  ไปสู่สำนักโคตัวยืนที่หลังเรือน  แล้ว"
33,0003,004,สอดมือเขาไปในปากดึงลิ้นออกมาเอามีดตัดที่โคน  (ลิ้น)  แล้วถือไป
33,0003,005,ให้ปิ้งบนถ่านเพลิงแล้ว  วางไว้บนภัตร  นั่งบริโภคก้อนภัตรก้อนหนึ่ง
33,0003,006,วางก้อนเนื้อก้อนหนึ่งไว้ในปาก.  ในขณะนั้นแล  เขาได้วิบากที่เห็นสมด้วย
33,0003,007,กรรม.  แม้เขาแล  เป็นเหมือนโค  มีสายเลือดไหลออกจากปาก
33,0003,008,เข้าไปภายในเรือน  เที่ยวคลาน<SUP>๑</SUP>ร้องไป.
33,0003,009,[บุตรนายโคฆาตก์หนี]
33,0003,010,สมัยนั้น บุตรของนายโคฆาตก์ยืนและดูบิดาอยู่ที่ใกล้.  ลำดับ
33,0003,011,"นั้น  มารดาพูดกะเขาว่า ""ลูก  เจ้าจงดูบิดานี่เที่ยวคลานร้องไปใน"
33,0003,012,"ท่ามกลางเรือนเหมือนโค  ความทุกข์นี้จักตกบนกระหม่อมของเจ้า,  เจ้า"
33,0003,013,"ไม่ต้องห่วงแม้ซึ่งแม่<sup>๒</sup>  จงทำความสวัสดีแก่ตนหนีไปเถิด.""  บุตร"
33,0003,014,"นายโคฆาตก์นั้น ถูกมรณภัยคุมคาม  ไหว้มารดาแล้ว  หนีไป,  ก็แล"
33,0003,015,ครั้นหนีไปแล้ว  ได้ไปยังนครตักกสิลา.  แม้นายโคฆาตก์เป็นเหมือน
33,0003,016,โค  เที่ยวร้องไปในท่ามกลางเรือน  ทำกาละแล้วเกิดในอเวจี.  แม้โค
33,0003,017,ก็ได้ทำกาละแล้ว.  ฝ่ายบุตรของนายโคฆาตก์ไปนครตักกสิลา  เรียน
33,0003,018,การงานของนายช่างทอง.  ลำดับนั้น  อาจารย์ของเขา  เมื่อจะไปบ้าน
33,0003,019,"สั่งไว้ว่า  ""เธอพึงทำเครื่องประดับชื่อเห็นปานนี้""  แล้วหลีกไป.  แม้"
33,0003,020,
33,0003,021,๑.  ชนฺนุเกหิ  วิจรนฺโต  เที่ยวไปอยู่ด้วยเข่า.  ๒.  อโนโลเกตฺวา  ไม่แลดูแล้ว.