Book,Page,LineNumber,Text
25,0014,001,เป็นผู้เป็นไปกับด้วยความสิเนหา  หุตฺวา  เป็น  น  อาจิกฺขิ  ไม่บอกแล้ว
25,0014,002,อิมํ  การณํ  ซึ่งเหตุนี้  หิ  ก็ สเจ  ถ้าว่า  อหํ  อ. เรา  ชาเนยฺยํ  พึง
25,0014,003,รู้ไซร้  อหํ  อ.เรา  ฉินฺเทยฺยํ  พึงตัด  อยสลากาย  สทฺทํ  อนุฏฺ€าเปนฺโต  ว
25,0014,004,ไม่ยังเสียง  ของซี่อันเป็นวิการแห่งเหล็กให้ตั้งขึ้นอยู่เทียว  อิติ  ดังนี้
25,0014,005,กเถสิ  กราบทูลแล้วว่า  อหํ  อ. หม่อมฉัน  อิเม  มลฺลราชาโน  จักยัง
25,0014,006,เจ้ามัลละ  ท.เหล่านี้  สพฺเพปิ แม้ทั้งปวง  มาเรตฺวา  จักให้ทิวงคตแล้ว  
25,0014,007,กาเรสฺสํ  จักยังบุคคลให้กระทำ  รชฺชํ  ซึ่งความเป็นแห่งพระราชา  อิติ
25,0014,008,ดังนี้  มาตาปิตูนํ  แก่พระมารดาและพระบิดา  ท.  (มาตาปิตูหิ)  วาริโต
25,0014,009,ผู้อันพระมารดาและพระบิดา  ท.  ทรงห้ามแล้ว  นานปฺปกาเรน  โดย
25,0014,010,ประการต่าง ๆ  ว่า  ตาต แนะพ่อ  อิทํ  กรณํ  อ. อันกระทำนี้  ปเวณิ-
25,0014,011,รชฺชํ  นาม  ชื่อว่าเป็นความเป็นแห่งพระราชาตามประเพณี (โหติ)
25,0014,012,ย่อมเป็น  (ตยา) อันเจ้า  น  ลพฺภา  ไม่ได้  กาตุํ  เพื่ออันกระทำ
25,0014,013,เอวํ  อย่างนี้  อิติ  ดังนี้เป็นต้น  (วตฺวา)  ทูลแล้วว่า  เตนหิ  ถ้า
25,0014,014,อย่างนั้น  อหํ  อ. หม่อมฉัน  คมิสฺสามิ  จักไป  สนฺติกํ  สู่สำนัก
25,0014,015,สหายสฺส  ของพระสหาย  มม  ของหม่อมฉัน  อิติ  ดังนี้  อคมาสิ
25,0014,016,ได้เสด็จไปแล้ว  สาวตฺถึ   สู่เมืองสาวัตถี  ฯ
25,0014,017,ปเสนทิราชา  อ. พระราชาพระนามว่าปเสนทิ  สุตฺวา  ทรงสดับ
25,0014,018,แล้ว  อาคมนํ  ซึ่งการเสด็จมา  ตสฺส  พนฺธุลสฺส  แห่งเจ้าพันธุละนั้น
25,0014,019,ปจฺจุคฺคนฺตฺวา  เสด็จต้องรับแล้ว  ปเวเสตฺวา  ทรงยังเจ้าพันธุละให้เสด็จ
25,0014,020,เข้าไปแล้ว  นครํ  สู่พระนคร  สกฺกาเรน  ด้วยสักการะ  มหานฺเตน  
25,0014,021,อันใหญ่  €เปสิ  ทรงตั้งไว้แล้ว  เสนาปติฏฺ€าเน  ในตำแหน่งแห่ง