Book,Page,LineNumber,Text
22,0047,001,พระราชาทรงส่งเกวียนพันเล่มไป  ให้นำทรัพย์มา  เกลี่ยไว้ที่
22,0047,002,พระลานหลวง.   กองทรัพย์ได้เป็นกองสูงประมาณเท่าต้นตาล.   พระ
22,0047,003,"ราชารับสั่งให้ชาวเมืองประชุมกันแล้ว   ตรัสถามว่า  "" ในกรุงนี้  ใคร"
22,0047,004,"มีทรัพย์ถึงเท่านี้ไหม ? """
22,0047,005,ชาวเมือง.   ไม่มี  พระเจ้าข้า.
22,0047,006,พระราชา.   จะควรทำอย่างไร ?  แก่คนมีทรัพย์มากอย่างนี้.
22,0047,007,ชาวเมือง.   ควรตั้งเป็นเศรษฐี  พระเจ้าข้า.
22,0047,008,พระราชาทรงทำสักการะเป็นอันมากแก่เขาแล้ว  รับสั่งให้พระ
22,0047,009,ราชทานตำแหน่งเศรษฐี.
22,0047,010,ลำดับนั้น   ท้าวเธอตรัสบอกที่บ้านของเศรษฐีคนหนึ่งในกาล
22,0047,011,"ก่อนแก่เขาแล้ว  ตรัสว่า  "" เธอจงให้ถางพุ่มไม้ที่เกิดในที่นี้แล้ว  ปลูก"
22,0047,012,"เรือนอยู่เถิด. ""  เมื่อเขาแผ้วถางที่นั้น  ขุดพื้นที่ทำให้เรียบอยู่,   หม้อ"
22,0047,013,"ทรัพย์ได้ผุดขึ้นยัดเยียดกันและกัน.     เมื่อเขากราบทูลแก่พระราชา,"
22,0047,014,"ท้าวเธอจึงรับสั่งว่า  "" หม้อทรัพย์เกิดเพราะบุญของเธอนั่นเอง,   เธอ"
22,0047,015,"นั่นแหละจงถือเอาเถิด. """
22,0047,016,[ มหาทุคคตะตายแล้วเกิดในกรุงสาวัตถี ]
22,0047,017,เขาได้ปลูกเรือนแล้ว  ได้ถวายมหาทานแก่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้า
22,0047,018,เป็นประมุขตลอด  ๗  วัน.   แม้เบื้องหน้าแต่นั้น  เขาดำรงอยู่  บำเพ็ญ
22,0047,019,บุญจนตลอดอายุ  ในที่สุดอายุ  ได้บังเกิดในเทวโลก  เสวยทิพยสมบัติ
22,0047,020,สิ้นพุทธันดรหนึ่ง  ในพุทธุปบาทกาลนี้  จุติจากนั้นแล้วถือปฏิสนธิ