Book,Page,LineNumber,Text
22,0043,001,"นั้นว่า  "" เพื่อนมหาทุคคตะ  อย่าให้ฉันฉิบหายเลย,   ฉันถึงความ"
22,0043,002,"ลำบากใหญ่  เพราะเหตุแห่งท่าน,   คนทั้งหลาย  นำภิกษุที่ถึงแก่ตน ๆ"
22,0043,003,"ไปตามรายการที่จดไว้ในบัญชี,   ชื่อว่าคนผู้ซึ่งจะถอนภิกษุผู้ซึ่งนั่งใน"
22,0043,004,"เรือนของตนให้  ไม่มี,    ส่วนพระศาสดา  สรงพระพักตร์แล้ว"
22,0043,005,"ประทับนั่งอยู่ในพระคันธกุฎีนั่นเอง,   พระเจ้าแผ่นดิน  ยุพราช  และ"
22,0043,006,คนโต ๆ มีเสนาบดีเป็นต้น   นั่งแลดูการเสด็จออกจากพระคันธกุฎี
22,0043,007,"แห่งพระศาสดา  คิดว่า  ' จักรับบาตรของพระศาสดาไป, '   ธรรมดา"
22,0043,008,"พระพุทธเจ้าทั้งหลาย   ย่อมทรงทำอนุเคราะห์ในคนยากจน,   ท่านจง"
22,0043,009,ไปวิหาร  กราบทูลพระศาสดาว่า  ' ข้าพระองค์เป็นคนยากจน  พระ
22,0043,010,"เจ้าข้า,   ขอพระองค์  จงทรงทำความสงเคราะห์แก่ข้าพระองค์เถิด;"
22,0043,011,"ถ้าท่านมีบุญ,  ท่านจักได้แน่ ""  เขาได้ไปสู่วิหารแล้ว."
22,0043,012,[ พระศาสดาประทานบาตรแก่มหาทุคคตะ ]
22,0043,013,ลำดับนั้น   พระเจ้าแผ่นดินและยุพราชเป็นต้น  ตรัสกะเขาว่า
22,0043,014,""" มหาทุคคตะ  ไม่ใช่เวลาภัตรก่อน,  เจ้ามาทำไม ? ""  เพราะเคย"
22,0043,015,เห็นเขาโดยความเป็นวิฆาสาทในวิหาร    ในวันอื่น ๆ.   มหาทุคคตะ
22,0043,016,"กราบทูลว่า  "" ข้าพระองค์ทราบอยู่ว่า  ' ไม่ใช่เวลาภัตรก่อน '   แต่"
22,0043,017,"ข้าพระองค์มาก็เพื่อถวายบังคมพระศาสดา ""  ดังนี้แล้ว  จึงซบศีรษะ"
22,0043,018,ลงที่พระคันธกุฎี   ถวายบังคมด้วยเบญจางคประดิษฐ์   กราบทูล
22,0043,019,"ว่า   "" ผู้ที่ยากจนกว่าข้าพระองค์ในพระนครนี้ไม่มี  พระเจ้าข้า,  ขอ"
22,0043,020,"ทรงเป็นที่พึ่งแก่ข้าพระองค์เถิด,   ขอทรงทำความสงเคราะห์แก่ข้าพระ-"