Book,Page,LineNumber,Text
22,0023,001,"จักทำการต้อนรับท้าวเธอ ""  ดังนี้แล้ว      ในวันรุ่งขึ้น   ทรงบาตรและ"
22,0023,002,จีวรด้วยพระองค์เองทีเดียว  เสด็จต้อนรับสิ้นทาง  ๑๒๐ โยชน์  ดุจพระ
22,0023,003,เจ้าจักรพรรดิ์ทรงต้อนรับกำนันฉะนั้น   ประทับนั่งเปล่งพระรัศมี   มี
22,0023,004,พรรณ  ๖  ณ ภายใต้โคนต้นนิโครธ  ริมฝั่งแม่น้ำจันทภาคานที.
22,0023,005,"ฝ่ายพระราชาเสด็จมาถึงแม่น้ำแห่งหนึ่งแล้ว   ตรัสถามว่า  "" นี่ชื่อ"
22,0023,006,"แม่น้ำอะไร ? """
22,0023,007,อำมาตย์.   ชื่ออารวปัจฉานที   พระเจ้าข้า.
22,0023,008,พระราชา.   พ่อทั้งหลาย   แม่น้ำนี้มีประมาณเท่าไร ?
22,0023,009,"อำมาตย์.   โดยลึก  คาวุตหนึ่ง,  โดยกว้าง  ๒ คาวุต   พระเจ้าข้า."
22,0023,010,พระราช.   ก็ในแม่น้ำนี้  เรือหรือแพมีไหม ?
22,0023,011,อำมาตย์.   ไม่มี   พระเจ้าข้า.
22,0023,012,"พระราชาตรัสว่า    "" เมื่อเราทั้งหลายมัวหายานมีเรือเป็นต้น,"
22,0023,013,"ชาติย่อมนำไปสู่ชรา,  ชราย่อมไปสู่มรณะ,  เราไม่มีความสงสัย  ออก"
22,0023,014,"บวชอุทิศพระรัตนตรัย,  ด้วยอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยนั้น  น้ำนี้  อย่า"
22,0023,015,"ได้เป็นเหมือนน้ำเลย ""   ดังนี้แล้ว  ทรงระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย  ระลึก"
22,0023,016,"ถึงพุทธานุสติว่า    "" แม้เพราะเหตุนี้   พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น"
22,0023,017,"เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ""  เป็นต้น  พร้อมทั้งบริวารเสด็จไป"
22,0023,018,บนหลังน้ำด้วยม้าพันหนึ่ง.   ม้าสินธพทั้งหลายก็วิ่งไป   ดุจวิ่งไปบน
22,0023,019,หลังแผ่นหิน.   ปลายกีบก็ไม่เปียก<sup>๑</sup>.
22,0023,020,
22,0023,021,๑.  ถ้าบาลีเป็น  อคฺคาเนว  เตมึสุ  ก็แปลว่า  ปลายกีบเท่านั้น  เปียกน้ำ.