Book,Page,LineNumber,Text
22,0009,001,"รักที่ชอบใจของบัณฑิตทั้งหลาย "" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิ"
22,0009,002,แสดงธรรม จึงได้ตรัสพระคาถานี้ว่า :-
22,0009,003,""" ผู้ใดพึงว่ากล่าว พึงสอน และพึงห้ามจาก"
22,0009,004,"ธรรมของอสัตบุรุษ, ผู้นั้นแล ย่อมเป็นที่รักของ"
22,0009,005,"สัตบุรุษทั้งหลาย, ไม่เป็นที่รักของพวกอสัตบุรุษ. """
22,0009,006,[ แก้อรรถ ]
22,0009,007,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า โอวเทยฺย ความว่า เมื่อเกิดเรื่อง
22,0009,008,"ขึ้นแล้ว จึงกล่าว ชื่อว่าย่อมโอวาท, เมื่อยังไม่เกิดเรื่อง ชี้โทษอัน"
22,0009,009,"ยังไม่มาถึง ด้วยสามารถเป็นต้นว่า "" แม้โทษจะพึงมีแก่ท่าน "" ดังนี้"
22,0009,010,"ชื่อว่าย่อมอนุศาสน์; กล่าวต่อหน้า ชื่อว่าย่อมโอวาท, ส่งฑูตหรือ"
22,0009,011,ศาสน์ไปในที่ลับหลัง ชื่อว่าย่อมอนุศาสน์. แม้กล่าวคราวเดียว ชื่อ
22,0009,012,"ว่าย่อมโอวาท, กล่าวบ่อย ๆ ชื่อว่าย่อมอนุศาสน์. อีกอย่างหนึ่ง"
22,0009,013,กำลังโอวาทนั่นแล ชื่อว่าอนุศาสน์ พึงกล่าวสั่งสอนอย่างนี้ ด้วย
22,0009,014,ประการฉะนี้.
22,0009,015,บทว่า อสฺพภา ความว่า พึงห้ามจากอกุศลธรรม พึงให้ตั้ง
22,0009,016,อยู่ในกุศลธรรม. บทว่า สตํ ความว่า บุคคลเห็นปานนี้นั้น ย่อม
22,0009,017,เป็นที่รักแห่งสัตบุรุษทั้งหลาย มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น; แต่ผู้ว่ากล่าว
22,0009,018,ผู้สั่งสอนนั้น ย่อมไม่เป็นที่รักแห่งพวกที่ไม่เห็นธรรม มีปรโลกอัน
22,0009,019,ข้ามล่วงแล้ว ผู้เห็นแก่อามิส บวชเพื่อประโยชน์แก่การเลี้ยงชีพ
22,0009,020,"เหล่านั้น ชื่อว่าอสัตบุรุษ ผู้ทิ่มแทงด้วยหอกคือปากอย่างนี้ว่า "" ท่าน"