Book,Page,LineNumber,Text
21,0017,001,นารทอำมาตย์ถามว่า 
21,0017,002,"<B>""ท่านบริโภคข้าวสุกแห่งข้าวสาลี  อันจืดด้วย"
21,0017,003,"เนื้อดี ๆ  แล้ว,  ข้าวฟ่างและลูกเดือย  ซึ่งหารส"
21,0017,004,"เค็มมิได้  จะทำให้ท่านยินดีได้อย่างไร ?""</B>"
21,0017,005,ท่านตอบว่า
21,0017,006,"<B>""ผู้คุ้นเคยกันบริโภค<SUP>๑</SUP>อาหารไม่อร่อยหรืออร่อย"
21,0017,007,"น้อยหรือมากในที่ใด,  (อาหารที่บริโภคในที่นั้น"
21,0017,008,ก็ให้สำเร็จประโยชน์ได้)  เพราะว่า   รสทั้งหลาย
21,0017,009,"มีความคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง.""</B>"
21,0017,010,[พระศาสดาทรงย่อชาดก]
21,0017,011,พระศาสดาครั้นทรงทำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว  ทรงประมวล
21,0017,012,"ชาดก  ตรัสว่า   ""พระราชา   ในครั้งนั้น  ได้เป็นโมคคัลลานะ,  นารท-"
21,0017,013,"อำมาตย์  ได้เป็นสารีบุตร,  อันเตวาสิกชื่อกัปปกะ  ได้เป็นอานนท์,"
21,0017,014,"เกสวดาบส  เป็นเราเอง""  ดังนี้แล้ว  ตรัสว่า   ""อย่างนั้น   มหาบพิตร"
21,0017,015,บัณฑิตในปางก่อน   ถึงเวทนาปางตาย  ได้ไปสู่ที่คนมีความคุ้นเคย
21,0017,016,"กันแล้ว,  สาวกทั้งหลายของอาตมภาพ  ชะรอยจะไม่ได้ความคุ้นเคย"
21,0017,017,"ในสำนักของพระองค์."""
21,0017,018,[พระราชาทรงส่งสาสน์ไปขอธิดาเจ้าศากยะ]
21,0017,019,"พระราชาทรงดำริว่า  ""เราควรจะทำความคุ้นเคยกับภิกษุสงฆ์,"
21,0017,020,"เราจักทำอย่างไรหนอ ?""   ดังนี้แล้ว  ทรงดำริ  (อีก)   ว่า  ""ควร"
21,0017,021,
21,0017,022,๑.   ภุญฺเชยฺย  ในชาดกและบาลีเป็น   ภุญฺเช  อรรถกถาแก้เป็น  ภุฺชิ.