Book,Page,LineNumber,Text 21,0016,001,"พระราชาทรงรับว่า ""ดีละ ขอรับ"" แล้วให้ดาบสนั้นนอน " 21,0016,002,บนเตียงน้อย ทรงส่งอำมาตย์ (ไป) ๔ นาย มีนารทอำมาตย์เป็น 21,0016,003,"หัวหน้า ด้วยรับสั่งว่า ""พวกท่านทราบข่าวของพระผู้เป็นเจ้าของเรา" 21,0016,004,"แล้ว พึงส่งข่าวถึงเรานะ.""" 21,0016,005,กัปปกอันเตวาสิก ทราบว่าอาจารย์มา ก็ทำการต้อนรับ เมื่อ 21,0016,006,"อาจารย์กล่าวว่า ""พวกนอกนี้ไปอยู่ที่ไหนกัน ?"" จึงเรียนว่า ""ทราบ" 21,0016,007,"ว่าอยู่ที่โน้น."" " 21,0016,008,อันเตวาสิกแม้เหล่านั้น ทราบว่าอาจารย์มาแล้ว (มา) ประชุม 21,0016,009,กัน ณ ที่นั้นนั่นแล ถวายน้ำร้อนแล้ว ได้ถวายผลาผลแก่อาจารย์. 21,0016,010,โรคสงบแล้วในขณะนั้นเอง. พระดาบสนั้น มีวรรณะประดุจทองคำ 21,0016,011,โดย ๒-๓ วันเท่านั้น. 21,0016,012,ลำดับนั้น นารทอำมาตย์ถาว่า :- 21,0016,013,"""ข้าแต่เกสีดาบสผู้มีโชค อย่างไรหนอ ท่านจึง" 21,0016,014,ละพระราชา ผู้เป็นจอมแห่งมนุษย์ ผู้บันดาลสมบัติ 21,0016,015,น่าใคร่ทั้งสิ้นให้สำเร็จเสีย แล้วยินดีในอาศรม 21,0016,016,"ของกัปปกดาบส.""" 21,0016,017,ท่านตอบว่า :- 21,0016,018,"""คำไพเราะชวนให้รื่นรมย์มีอยู่, รุกขชาติเป็น" 21,0016,019,"ที่เพลินใจมีอยู่, ดูก่อนนารทะ คำที่กัปปกะ" 21,0016,020,"กล่าวดีแล้ว ย่อมให้เรายินดีได้""" 21,0016,021, 21,0016,022,๑. ขุ. ชา. จตุกฺก ๒๗/๑๖๐. ตทฏฺ€กถา. ๔/๔๐๕.