Book,Page,LineNumber,Text 21,0008,001,มหาลิกุมาร เพื่อจะทรงแสดงศิลปะแก่เจ้าลิจฉวีทั้งหลาย ก็ 21,0008,002,ทรงแสดงด้วยความอุตสาหะมาก. พระเนตรของพระองค์ได้แตกไป 21,0008,003,"แล้ว. พวกเจ้าลิจฉวีปรึกษากันว่า ""พุโธ่เอ๋ย อาจารย์ของพวก" 21,0008,004,"เรา ถึงความเสียพระเนตรแล้ว, พวกเราจะไม่ทอดทิ้งท่าน, จักบำรุง" 21,0008,005,"ท่าน"" ดังนี้แล้ว จึงได้ถวายประตู ด้านหนึ่ง ซึ่งเก็บส่วยได้วันละแสน" 21,0008,006,แก่มหาลิกุมารนั้น. พระองค์ทรงอาศัยประตูนั้น ให้โอรสของเจ้า 21,0008,007,ลิจฉวี ๕๐๐ องค์ ทรงศึกษาศิลปะ อยู่แล้ว. 21,0008,008,"(ฝ่าย) พันธุลกุมาร เมื่อพวกตระกูลมัลลราชกล่าวว่า ""ขอ" 21,0008,009,"พันธุลกุมารจงฟันไม้ไผ่เหล่านี้"" ดังนี้แล้ว ได้กระโดยขึ้นไปยังอากาศ" 21,0008,010,(สูง) ถึง ๘๐ ศอก เอาดาบฟันมัดไม้ไผ่ ๖๐ ลำ ที่พวกเจ้ามัลละเอา 21,0008,011,ไม้ไผ่ ๖๐ ลำใส่ซี่เหล็กในท่ามกลางแล้ว ให้ยกขึ้นตั้งไว้ (ขาก 21,0008,012,"กระเด็น) ไปแล้ว, พันธุลกุมารนั้นได้ยินเสียงดัง ""กริก"" ของซี่เหล็ก" 21,0008,013,"ในมัดสุดท้าย (จึง) ถามว่า ""นี่อะไร ? "" ได้ยินว่าเขาเอาซึ่งเหล็กใส่ใน" 21,0008,014,"ไม้ไผ่ทุกมัดแล้ว จึงทิ้งดาบ ร้องให้พลางพูดว่า ""บรรดาญาติและ" 21,0008,015,เพื่อนของเราประมาณเท่านี้ แม้แต่คนเดียว ซึ่งเป็นผู้มีความสิเนหา 21,0008,016,"(ในเรา) มิได้บอกเหตุนี้ (แก่เรา); ก็หากว่า เราพึงรู้ไซร้, พึง" 21,0008,017,"ฟันไม่ได้เสียซึ่งเหล็กดังขึ้นเลย"" แล้วทูลแก่พระชนนีและพระชนก" 21,0008,018,"ว่า ""หม่อมฉันจักฆ่าเจ้ามัลละเหล่านี้แม้ทั้งหมดแล้วครองราชสมบัติ""" 21,0008,019,อันพระชนนีและพระชนกห้ามแล้ว โดยประการต่าง ๆ เป็นต้นว่า 21,0008,020,"""ลูกเอ๋ย นี้ เป็นราชประเพณี, เจ้าไม่ได้เพื่อจะทำอย่างนั้น"" จึง" 21,0008,021, 21,0008,022,๑. คำว่า 'ประตู' หมายความว่าหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ทางด้นหนึ่ง.