Book,Page,LineNumber,Text
20,0040,001,"คิดไปเลย,   ท่านเป็นธิดาของภัททวดียเศรษฐี  ตั้งแต่วันนี้ไป  จงเป็น"
20,0040,002,"ธิดาของเราเถิด""   ดังนี้แล้ว  จุมพิตที่ศีรษะ  นำไปสู่ที่เรือน  ตั้งไว้ใน "
20,0040,003,ตำแหน่งธิดาคนโตของตนแล้ว.
20,0040,004,[เพราะทำรั้วจึงชื่อสามาวดี]
20,0040,005,"เศรษฐีธิดานั้น  ฟังเสียงอึงคนึงในโรงทาน  จึงถามว่า  ""พ่อ"
20,0040,006,"ทำไม  พ่อจึงไม่ทำชนนี้ให้เงียบเสียงแล้วให้ทานเล่า ?"""
20,0040,007,"มิตตกุฎุมพี  จึงกล่าวว่า  ""ไม่อาจเพื่อทำได้  แม่."""
20,0040,008,ธ.  อาจ  พ่อ.
20,0040,009,ม.  อย่างไร ?  แม่.
20,0040,010,ธ.  พ่อ   ขอท่านจงล้อมโรงทาน    ติดประตูไว้  ๒  แห่ง
20,0040,011,"พอประมาณคนผู้เดียวเข้าไปได้เท่านั้นแล้ว   จงบอกว่า  ""พวกท่าน"
20,0040,012,"จงเข้าประตูหนึ่ง  ออกประตูหนึ่ง""    ด้วยอาการอย่างนี้  ชนทั้งหลาย"
20,0040,013,ก็จักเงียบเสียง  รับทาน.
20,0040,014,"มิตตกุมฎุพีนั้น  ฟังคำนั้นแล้ว  จึงกล่าวว่า  ""อุบายเข้าทีดี"
20,0040,015,"แม่""  ดังนี้  ให้กระทำดังนั้นแล้ว.  แม้เศรษฐีธิดานั้น  ในกาลก่อน"
20,0040,016,"ชื่อสามา,   แต่เพราะนางให้กระทำรั้ว  จึงชื่อว่า   สามาวดี,  จำเดิม"
20,0040,017,แต่นั้น  ความโกลาหลในโรงทาน  ก็ขาดหายไป.   โฆสกเศรษฐี
20,0040,018,"ได้ฟังเสียงนั้น  ในกาลก่อน   ก็พอใจว่า  ""เสียงในโรงทานของเรา."""
20,0040,019,แต่เมื่อไม่ได้ยินเสียง  ๒-๓  วัน  จึงถามมิตตกุฎุมพี  ผู้มีสู่ที่บำรุงของ
20,0040,020,"ตนว่า  ""ทานเพื่อคนกำพร้าและเพื่อคนเดินทางไกลเป็นต้น  อันท่าน"
20,0040,021,"ยังให้อยู่หรือ ?"""