Book,Page,LineNumber,Text
20,0032,001,บ้านส่วย  ๑๐๐  บ้าน   ไปเยี่ยมท่าน. 
20,0032,002,"นายโฆสกะนั้น  รับว่า ""จ้ะ""   แล้วให้คนนำเครื่องบรรณาการ"
20,0032,003,มา   เอาเกวียนบรรทุก  หลีกไปแล้ว.
20,0032,004,"ครั้งนั้น  ลูกสาวของเศรษฐีนั้น  พูดกะโฆสกะนั้นว่า  ""บิดา"
20,0032,005,"ของท่านถอยกำลัง,   เมื่อเราถือเอาเครื่องบรรณาการมีประมาณเท่า"
20,0032,006,"นี้ไป   จักเป็นการเนิ่นช้า,   ขอท่านจงให้ขนบรรณาการนี้กลับเถิด"""
20,0032,007,ดังนี้แล้ว   จึงส่งบรรณาการนั้นทั้งหมดไปสู่เรือนแห่งตระกูลของตน
20,0032,008,"แล้วพูดอีกว่า  ""นาย  ท่านพึงยืนข้างเท้าแห่งบิดาของท่าน,  ฉันจัก"
20,0032,009,"ยืนข้างเหนือศีรษะ.""   เมื่อเข้าไปสู่เรือนนั่นเทียว    นางก็บังคับพวก"
20,0032,010,"คนของตนว่า  ""พวกท่าน   จงถือเอาการรักษาทั้งข้างหน้าเรือนทั้ง"
20,0032,011,ข้างหลังเรือน.   ก็ในเวลาที่เข้าไป   เศรษฐีบุตรได้ยืนอยู่แล้วที่ข้างเท้า
20,0032,012,"ของบิดา,   ส่วนภรรยาได้ยืนข้างเหนือศีรษะ."
20,0032,013,[เศรษฐีทำกาละ]
20,0032,014,ในขณะนั้น   เศรษฐีนอนหงายแล้ว.   ส่วนนายเสมียน  เมื่อนวด
20,0032,015,"เท้าของเศรษฐีนั้น   จึงพูดว่า  ""นาย  บุตรชายของท่านมาแล้ว."""
20,0032,016,เศรษฐี.  เขา  อยู่ที่ไหน ?
20,0032,017,นายเสมียน.  เขา  ยืนอยู่ที่ปลายเท้า.
20,0032,018,ครั้งนั้น   เศรษฐี  เห็นบุตรชายนั้นแล้ว  จึงให้เรียกนายเสมียน
20,0032,019,"มาแล้ว   ถามว่า  ""ในเรือนของฉันมีทรัพย์อยู่เท่าไร ?""   เมื่อนาย"
20,0032,020,"เสมียนเรียนว่า  ""นาย  มีอยู่  ๔๐  โกฏิเท่านั้น,   แต่เครื่องอุปโภค"
20,0032,021,บริโภคและบ้าน  นา  สัตว์  ๒  เท้า ๔  เท้า  ยานพาหนะ  มีอยู่จำนวน