Book,Page,LineNumber,Text
20,0009,001,"ปรารถนาราชสมบัติให้บุตร,   ฉันจักทำอาการให้เขาได้ราชสมบัติ"
20,0009,002,(สมดังความปรารถนา). 
20,0009,003,ครั้งนั้น  พระดาบส  ได้ให้พิณและมนต์อันยังช้างให้ใคร่  แก่
20,0009,004,บุตรของพระนางแล้ว.   ในกาลนั้น  ช้างหลายแสน  มาพันอยู่ที่โคน
20,0009,005,"ต้นไทรย้อย.  ลำดับนั้น  พระดาบส  จึงตรัสกะกุมารนั้นว่า  ""เมื่อช้าง"
20,0009,006,"ทั้งหลาย  ยังไม่มาถึงนั่นแล,   เจ้าจงขึ้นต้นไม้,  เมื่อช้างทั้งหลายมา"
20,0009,007,"ถึงแล้ว,   จงร่ายมนต์บทนี้  ดีดสายพิณสายนี้ ;   ช้างทั้งหมด  ไม่อาจ"
20,0009,008,"แม้จะหันกลับแลดู  จักหนีไป,   ทีนั้น  เจ้าพึงลงมา.""   กุมารนั้น  ทรงทำ"
20,0009,009,ตามนั้นแล้ว  กลับมาทูลบอกความเป็นไปแล้ว.  ครั้นถึงวันที่  ๒  พระ
20,0009,010,"ดาบส  จึงตรัสกับกุมารนั้นว่า  ""ในวันนี้  เจ้าจงร่ายมนต์บทนี้  ดีด"
20,0009,011,สายพิณสายนี้;   ช้างจักกลับเหลียวดูเบื้องหลังพลางหนีไป.   แม้ในกาล
20,0009,012,นั้น  พระกุมารก็ทรงทำตามนั้นแล้ว  กลับมาทูลบอกความเป็นไปนั้น.
20,0009,013,ครั้งนั้น  พระดาบสตรัสเรียกพระมารดาของกุมารนั้นมาแล้ว  ตรัสว่า
20,0009,014,"""นางผู้เจริญ   หล่อนจงให้ข่าวสาส์นแก่บุตราของหล่อน,   เขาไปจาก"
20,0009,015,"ที่นี่เทียว  จักเป็นพระเจ้าแผ่นดิน.""  พระราชเทวี   ตรัสเรียกพระ"
20,0009,016,"โอรสมาแล้ว  ตรัสว่า  ""พ่อ  เจ้าเป็นลูกของพระเจ้าปรันตปะในกรุง"
20,0009,017,"โกสัมพี,  นกหัสดีลิงค์   นำเรามาทั้งที่มีครรภ์""  ดังนี้แล้ว  ตรัสบอก"
20,0009,018,"ชื่อของเสนาบดีเป็นต้น  แล้ว  ตรัสว่า  ""เมื่อเขาพากันไม่เชื่อ  เจ้า"
20,0009,019,พึงเอาผ้ากัมพลอันเป็นพระภูษาห่ม   และพระธำมรงค์อันเป็นเครื่อง
20,0009,020,"ประดับของบิดานี้  แสดง""  ดังนี้  จึงส่งไปแล้ว."
20,0009,021,"พระกุมารจึงทูลถามพระดาบสว่า    ""บัดนี้  หม่อมฉันจะทำ"