Book,Page,LineNumber,Text
19,0044,001,"ท่านได้ ?"""
19,0044,002,ลำดับนั้น มาณพบอกแก่เขาว่า
19,0044,003,"""ท่านเผาบุตรคนใด ในป่าช้าเองแล้ว ย่อม"
19,0044,004,คร่ำครวญและร้องไห้ถึงบุตรคนใด บุตรคน
19,0044,005,นั้นคือข้าพเจ้า ทำกุศลกรรมแล้วถึงความเป็น
19,0044,006,"เพื่อนของเหล่าไตรทศ (เทพดา)."""
19,0044,007,พราหมณ์ได้กล่าวว่า
19,0044,008,"""เมื่อท่านให้ทานน้อยหรือมาก ในเรือนของ"
19,0044,009,ตน หรือรักษาอุโบสถกรรมเช่นนั้นอยู่ ข้าพเจ้า
19,0044,010,"ไม่เห็น, ท่านไปเทวโลกได้เพราะกรรมอะไร ?"""
19,0044,011,มาณพได้กล่าวว่า
19,0044,012,"""ข้าพเจ้ามีโรคเจ็บลำบาก มีกายระส่ำระสาย"
19,0044,013,"อยู่ในเรือนของตน, ได้เห็นพระพุทธเจ้า ผู้"
19,0044,014,ปราศจากกิเลสธุลี ข้ามความสงสัยเสียได้
19,0044,015,"เสด็จไปดี มีพระปัญญาไม่ทราม, ข้าพเจ้านั้น"
19,0044,016,มีใจเบิกบานแล้ว มีจิตเสื่อมใสแล้ว ได้ถวาย
19,0044,017,อัญชลีแด่พระตถาคตเจ้า. ข้าพเจ้าได้ทำกุศล-
19,0044,018,กรรมนั้นแล้ว จึงได้ถึงความเป็นเพื่อนของ
19,0044,019,"เหล่าไตรทศ (เทพดา)."""
19,0044,020,[พราหมณ์ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ]
19,0044,021,"เมื่อมาณพนั้น กำลังพูดพร่ำอยู่นั่นเทียว, สรีระทั้งสิ้นของ"