Book,Page,LineNumber,Text
19,0043,001,"เป็นคนเขลากว่า, ข้าพเจ้าอยากได้บุตรที่ทำ"
19,0043,002,กาละแล้วคืนมา เป็นเหมือนทารกร้องไห้อยาก
19,0043,003,"ได้พระจันทร์"""
19,0043,004,"ดังนี้แล้ว เป็นผู้หายโศก เพราะถ้อยคำของมาณพนั้น, เมื่อ"
19,0043,005,จะทำความชมมาณพ ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ว่า
19,0043,006,"""ท่านมารดาข้าพเจ้าซึ่งเป็นผู้๑ร้อนหนักหนา "
19,0043,007,"เหมือนบุคคลดับไฟที่ติดน้ำมันด้วยน้ำ, ข้าพเจ้า"
19,0043,008,ย่อมยังความกระวนกระวายทั้งปวง ให้ดับ๒ได้
19,0043,009,ท่านผู้บรรเทาความโศกถึงบุตรของข้าพเจ้า อัน
19,0043,010,ความโศกครอบงำแล้ว ได้ถอนลูกศรคือความ
19,0043,011,โศกอันเสียดหฤทัยข้าพเจ้าออกได้หนอ ข้าพ-
19,0043,012,เจ้านั้นเป็นผู้มีลูกศรอันท่านถอนเสียแล้ว เป็น
19,0043,013,"ผู้เย็บสงบแล้ว, พ่อมาณพ ข้าพเจ้าหายเศร้าโศก"
19,0043,014,"หายร้องไห้ เพราะได้ฟังถ้อยคำของท่าน."""
19,0043,015,[พราหมณ์ซักถามเทพบุตร]
19,0043,016,"ขณะนั้น พราหมณ์ เมื่อจะถามเขาว่า ""ท่านชื่ออะไร ?"""
19,0043,017,จึงกล่าวว่า
19,0043,018,"""ท่านเป็นเทวดาหรือคนธรรพ์ หรือว่าเป็นท้าว"
19,0043,019,"บุรินททสักกเทวราช, ท่านชื่อไร ? หรือเป็น"
19,0043,020,บุตรของใคร ? อย่างไร ข้าพเจ้าจะรู้จัก
19,0043,021,
19,0043,022,๑. สนฺตํ ในคาถาเท่ากับ สมานํ. ๒. นิพฺพาปเย เป็นอุตตมบุรุษ เอ วิภัตติ วัตตมานา.