Book,Page,LineNumber,Text
19,0035,001,๒.  เรื่องมัฏฐกุณฑลี* [ ๒ ]
19,0035,002,[ข้อความเบื้องต้น]
19,0035,003,"ฝ่ายพระคาถาที่ ๒ ว่า <B> ""มโนปุพฺพงฺคมา"" </B> เป็นต้น  พระผู้มี"
19,0035,004,พระภาคทรงปรารภมัฏฐกุณฑลีมาณพ  ภาษิตแล้ว  ในกรุงสาวัตถี 
19,0035,005,นั่นแล.
19,0035,006,[พราหมณ์ทำตุ้มหูให้บุตร]
19,0035,007,ดังได้สดับมา  ในกรุงสาวัตถี  ได้มีพราหมณ์คนหนึ่ง  ชื่อ
19,0035,008,อทินนปุพพกะ.  เขาไม่เคยให้สิ่งของอะไร  ๆ  แก่ใคร ๆ เพราะฉะนั้น
19,0035,009,"ประชุมชนจึงได้ตั้งชื่อว่า ""อทินนปุพพกะ.""<SUP>๑</SUP>  เขาได้มีบุตรคนเดียว"
19,0035,010,เป็นที่รักใคร่พอใจ.  ภายหลัง  เขาอยากจะทำเครื่องประดับให้บุตร
19,0035,011,"คิดว่า  ""ถ้าเรา<SUP>๒</SUP>จักจ้างช่างทอง  ก็จะต้องให้ค่าบำเหน็จ""  ดังนี้แล้ว"
19,0035,012,จึงแผ่ทองคำ  ทำให้เป็นตุ้มหูเกลี้ยง ๆ เสร็จแล้ว  ได้ให้ (แก่บุตร
19,0035,013,"ของตน),  เพราะฉะนั้น บุตรของเขาจึงได้ปรากฏโดยชื่อว่า"
19,0035,014,"""มัฏฐกุณฑลี.""<SUP>๓</SUP>"
19,0035,015,[รักษาบุตรเองเพราะกลัวเสียขวัญข้าว]
19,0035,016,ในเวลาเมื่อบุตรนั้นอายุได้  ๑๖ ปี  เกิดเป็นโรคผอมเหลือง
19,0035,017,"มารดาแลดูบุตรแล้ว  จึงพูดกะพราหมณ์  (ผู้สามี) ว่า ""พราหมณ์"
19,0035,018,"โรคเกิดขึ้นแล้วแก่บุตรของท่าน,  ขอท่านจงหามาหมอรักษาเขา"
19,0035,019,
19,0035,020,*  สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์  วัดเทพศิรินทราวาส แปลเมื่อ พ.ศ.  ๒๔๔๑.
19,0035,021,๑. ผู้ไม่เคยให้อะไรแก่ใคร .  ๒.  สุวณฺณการสฺสาจิกฺขิสฺสามิ จักบอกแก่ช่างทอง.
19,0035,022,๓. นายตุ้มหูเกลี้ยง.