Book,Page,LineNumber,Text
07,0014,001,น   ซ้อน    น  เช่น    สนฺโน
07,0014,002,"ม       ""       ป   ""       อนุกมฺปโก   ม ซ้อน   ผ  เช่น  สมฺผสฺโส"
07,0014,003,"ม       ""       พ   ""        อมฺโพ          ม    ""      ภ    ""     ถมฺโภ"
07,0014,004,"ม       ""        ม  ""         อมฺมา.   "
07,0014,005,พยัญชนะ  อวรรค
07,0014,006,"(ก)  ย  ล  ส  ๓ ตัวนี้ ซ้อนหน้าตัวเองได้  เช่น  เสยฺโย,  สลฺลํ,"
07,0014,007,อสฺโส.
07,0014,008,(ข)  ย  ร  ล  ว  ๔ ตัวนี้ ถ้าอยู่หลังพยัญชนะตัวอื่น  ออกเสียง
07,0014,009,"ผสมกับพยัญชนะตัวหน้า  เช่น  วากฺยํ  ภทฺโร,  เกฺลโส,  อนฺเวติ."
07,0014,010,(ค)  ส  เมื่อใช้เป็นตัวสะกด มีสำเนียงเป็นอุสุมะ คือ  มีลมออก
07,0014,011,"จากไรฟันหน่อยหนึ่ง  คล้าย S  ในภาษาอังกฤษ  เช่น  ปุริสสฺมา,"
07,0014,012,เสฺนโห.
07,0014,013,(ง)  ห  ถ้าอยู่หน้าพยัญชนะอื่น  ก็ทำให้สระที่อยู่ข้างหน้าตน
07,0014,014,"ออกเสียงมีลมมากขึ้น  เช่น  พฺรหม, ถ้าอยู่หลังพยัญชนะ ๘ ตัว คือ"
07,0014,015," ณ น ม, ย ล ว ฬ  ก็มีเสียงเข้าผสมกับพยัญชนะนั้น เช่น  ปญฺโห,"
07,0014,016,"อุณฺโห,  นฺหานํ,  อมฺหํ,  คารยฺหา, วุลฺหเต, อวฺหานํ,  มุฬฺโห."
07,0014,017,ข้อที่ว่า  พยัญชนะทั้งปวง กึ่งมาตรานั้น ว่าตามที่ท่านแสดงไว้
07,0014,018,โดยไม่แปลกกัน  แต่เมื่อจะแสดงตามวิธีนักปราชญ์ชาวตะวันตกจัด
07,0014,019,แบ่งไว้นั้น  คงได้ความดังนี้ :-
07,0014,020,พยัญชนะวรรคทั้งปวง  เป็น มูคพยัญชนะ  ไม่มีมาตราเลย  คือ
07,0014,021,เมื่อใช้เป็นตัวสะกดแล้ว  ออกเสียงผสมกับพยัญชนะตัวอื่นไม่ได้  คง