Book,Page,LineNumber,Text
03,0127,001,ศัพท์  คือ  กากสูโร  คนกล้าเพียงดังกา   แม้ถึงท่านจะไม่ได้ยกขึ้น
03,0127,002,แสดงในคัมภีร์ทั้ง ๒  นั้นว่า   เป็นอุปมาบุพพบท  กัมมธารยะ  ก็มีรูป
03,0127,003,ความ  เหมือนศัพท์  คือ  สงฺขปณฺฑรํ   ข้าพเจ้าจึงจัดไว้เป็นพวกเดียวกัน
03,0127,004,ส่วนในฎีกาแห่งสัตถสารัตถชาลินี   กล่าวว่าศัพท์  คือ  กากสูโร  คน
03,0127,005,กล้าเพียงดังกา   สีหสูโร  คนกล้าเพียงดังสีหะ  ๒   ศัพท์นี้  เป็นปฐมา-  
03,0127,006,พหุพพิหิ  ในจุลสัททนีติ  ก็กล่าวเหมือนฎีกาแห่งสัตถสารัตถชาลินี
03,0127,007,ยกเอาศัพท์ทั้ง ๒ คือ  สงฺขปณฺฑรํ  และ  กากสูโร  เป็นอุทาหรณ์
03,0127,008,"และกล่าวให้วิเศษต่อไปว่า  "" อธิบายอย่างอื่นยังมีอีก  คือกากโต  สูโร"
03,0127,009,"=กากสูโร  คนกล้ากว่ากา   ในอรรถนี้เป็นปัญจมีตัปปุริสะ "" ศัพท์ที่ยก"
03,0127,010,ขึ้นแสดง  เป็นอุทาหรณ์เหล่านี้  มีรูปความเป็นอย่างเดียวกัน  จะเป็น
03,0127,011,สมาสอะไรก็ต้องเป็นด้วยกัน  แต่ท่านแสดงต่าง ๆ กันไปอย่างนี้  ข้าพเจ้า
03,0127,012,เองก็ยังแสวงหาเหตุอยู่ว่า  ศัพท์เหล่านี้  เป็นปฐมาพหุพพิหิด้วยเหตุไร
03,0127,013,หรือจะประสงค์ว่า  บรรดาศัพท์ที่มีบทอื่นเป็นประธานแล้ว  เป็นพหุพพิหิ
03,0127,014,"สิ้น  ตามสูตรว่า  "" อฺปทตฺเถสุ  พหุพพิหิ. พหุพพิหิ  ในอรรถแห่ง"
03,0127,015,"บทอื่นทั้งหลาย "" ถ้าถือมั่นตามแบบนี้แล้ว  กัมมธารยะ บางอย่าง"
03,0127,016,"มี  สีตสมฏฺ€ํ  [ €านํ ที่ ]  ทั้งเย็นทั้งเกลี้ยง,   กุสลสงฺขาตํ  กมฺมํ  กรรม"
03,0127,017,[ อันบัณฑิต ]  นับพร้อมว่ากุศล.  เป็นต้น  และตัปปุริสะบางอย่าง  มี
03,0127,018,"อรฺคโต  ชนไปแล้วสู่ป่า,  สลฺลวิทฺโธ  สัตว์อันศรแทงแล้ว  เป็นต้น"
03,0127,019,จะมิต้องกลายเป็นพหฺพพิหิด้วยหรือ ? 
03,0127,020,อีกอย่างหนึ่ง   ในพาลปโพธิและสัตถสารัตถชาลินี  จัดไว้แต่